رابطۀ فساد، حاكميت شركتي و بازدۀ مالي شركت در سطح استان‌هاي كشور

پژوهش‌هاي آسيب‌شناسانه براي آشنايي با ابعاد مختلف فساد و اندازه‌گيري پيامدها و آثار آن بر اركان مختلف جامعه ضرورت دارد. پژوهشگران اغلب براساس شاخص‌هاي ادراكي و از سويي در سطح ملي، فساد را بررسي كردند. نوآوري اين پژوهش در بهره‌گيري از دو مزيت مستندات عيني و ابعاد محلي در تعريف شاخص فساد است. با مقايسۀ داده‌هاي نمونه‌اي متشكل از شركت‌هاي منتخب بورس اوراق بهادار تهران، طي دورۀ 1392-1385 در مناطق با فساد بيشتر و مناطق با فساد پايين‌تر، بازدۀ مالي شركت‌ها در سطح مناطق تجزيه‌و‌تحليل شد و نشان از آن داشت كه وجود فساد در سطح استان‌ها، بازدۀ دارايي و كيوتوبين شركت‌ها را افزايش مي‌دهد؛ همچنين اين پژوهش رابطۀ فساد، حاكميت شركتي و بازدۀ مالي شركت‌ها را با استفاده از روش داده‌هاي تابلويي بررسي مي‌كند. نتايج نشان‌دهندۀ تأثير مثبت فساد بر بازدۀ دارايي و كيوتوبين شركت‌هاست؛ در حالي كه استقلال هيئت‌مديره و تمركز مالكيت رابطۀ معناداري با بازدۀ دارايي و كيوتوبين ندارد.