رهيافت هاي برنامه‌ريزي همكارانه به منظور دست‌يابي به شهر كم‌كربن در كلانشهر تهران

با افزايش جمعيت شهري، اغلب كشورها در معرض تغييرات آب‌وهوايي هستند. ضرورت پژوهش در آن است كه تهران به عنوان يكي از آلوده‌ترين شهرهاي جهان همواره موضوع مورد بحث در مجامع جهاني بوده است و نقش مهمي در افزايش و يا كاهش اثرات گازهاي گلخانه‌اي دارد. هدف بكارگيري الزامات برنامه‌ريزي همكارانه جهت دستيابي به تهراني كم‌كربن مي‌باشد. نوآوري پژوهش تلاش در جهت تلفيق برنامه‌ريزي همكارانه با اصول شهر كم‌كربن است؛ موضوعي كه تاكنون در كشور مورد بحث قرار نگرفته است. روش كار، تحقيق توسعه‌اي مي‌باشد. بدين منظور كه هدف كشف ناشناخته‌هايي همچون برنامه‌ريزي همكارانه است كه مي‌تواند به توسعه شهر كم‌كربن منجر شود. هدف اين پژوهش، پياده‌سازي اصول و راهبردهاي برنامه‌ريزي همكارانه به منظور مشاركت شهروندان با نهادها در تصميم‌سازي‌هاي شهري در راستاي دستيابي به شهر كم‌كرين است. در ابتدا با استناد به مباني نظري، شاخص‌هاي پژوهش استخراج و ارزيابي و در نهايت عدم قطعيت‌هايي توسط ميك‌مك و ماتريس عدم‌قطعيت، شناسايي شد و به كمك نرم‌افزار سناريوويزارد، سناريوهاي محتمل تدوين شد. با استناد به تحليل‌ها، سناريوي برتر، سناريويي مي‌باشد كه در آن به اهداف شهر كم‌كربن و ارتقا مشاركت نهادها و شهروندان پرداخته شده است. سپس با بهره‌گيري از مدل دپسير سناريو مطلوب تشريح ، راهبردها و راهكارهاي رسيدن به سناريوي برتر در خلال برنامه‌ريزي همكارانه و اصول مشاركتي تدوين شد تا تهران در مسير توسعه پايدار شهري گام بردارد. راهكارهاي ارائه شده همگي در جهت رسيدن به شهرگرايي سبز و كاهش اثرات نامطلوب محيط شهري مي‌باشد. همچنين تمامي نهادهاي شهري و شهروندان، در راستاي كاهش انتشار آلاينده‌هاي شهري همكاري مي‌كنند تا تهران در جهت رسيدن به توسعه شهري پايدار، راهبردهاي رسيدن به شهر كم‌كربن را به‌كار گيرد. با بكارگيري اصول و راهبردهاي اين پژوهش مي‌توان موجب افزايش اعتماد شهروندي و مشاركت شهروندان در جهت كاهش آلاينده‌هاي شهري شد تا بتوان در جهت شهرگرايي سبز و توسعه پايدار شهري حركت كرد.