آسيب‌شناسي كتاب‌هاي آموزشي عروض مدارس و دانشگاه‌ها

در كتاب هاي آموزشي عروض مدارس و دانشگاه هاي كشور از سال هاي بعد از انقلاب اسلامي تاكنون، روش خاصي حاكم بوده كه با روش سنتي عروض متفاوت است. تقي وحيديان كاميار و سيروس شميسا، دو تن از مؤلفان اين كتاب هاي آموزشي هستند كه كتاب هايشان در اين سال ها بيشترين نقش را در آموزش عروض در مدارس و دانشگاه ها داشته است. هردوي اين مؤلفان كه روش آن‌ها بسيار به هم نزديك است، مدعي هستند كه روششان علمي و نسبت به روش سنتي بسيار ساده تر و كارآمدتر است؛ اما چون اين روش به‌تنهايي قادر به تبيين همه‌ي مسائل عروض نيست، ايشان مدعي هستند كه اين روش را هرجا كه لازم بوده است، با روش سنتي تلفيق كرده‌ اند. در اين گفتار ما كتاب‌هاي آن‌ها را با روش توصيفي- تحليلي موردنقد و بررسي قرار داده و نشان داده ايم كه هردوي اين مؤلفان در تلفيق كردن روش علمي عروض با روش سنتي ناموفق بوده‌اند؛ بنابراين از تبيين و توضيح بسياري از مسائل اساسي علم عروض عاجز مانده اند و با راه‌حل هايي كه ارائه داده اند و روشي كه  در پيش گرفته اند، نه‌تنها مباحث اين دانش ادبي را براي دانشجويان و دانش آموزان آسان‌تر نكرده ؛ بلكه آن را پيچيده تر و دشوارتر كرده‌اند و عملاً عروض آموزان را به بيراهه كشانده و سرگردان كرده اند و مانع دستيابي ايشان به اصول و قواعد درست اين دانش ادبي شده اند.