بررسي شخصيت گسسته‌ آقاي گاليادكين: تحليلي روان‌كاوانه بر همزاد داستايوسكي

اين مقاله به بررسي روان‌كاوانه‌ رمان همزاد اثر فيودور داستايوسكي مي‌پردازد و در پي آن است كه بر اساس نظريه‌هاي زيگموند فرويد، نيروها و انگيزه‌هاي ناخودآگاه شخصيت اول داستان را مورد بحث قرار دهد. هدف از بررسي روان‌كاوانه در داستان،‌ اين است كه اعمال و افكار شخصيت اول بهتر درك شود و مشخص شود گرفتاري‌هاي رواني او از چه عواملي نشأت مي‌گيرد. شخصيت اصلي داستان، آقاي گاليادكين، كارمند ميان‌رده‌اي است كه آرزوي پيشرفت به درجات بالاتر را در سر مي پروراند. در مسير تلاش‌هاي مزورانه‌اش براي رسيدن به مطلوب و همچنين در ميان افكار و احساسات پريشانش، به تدريج دنياي واقعيت براي او مبهم مي‌شود. گاليادكين رفته رفته گرفتار دنيايي مملو از توقعات واهي مي‌شود و شخصيتش دو‌پاره مي‌گردد. گاليادكين دغل‌باز داستان براي رفتارهاي مكارانه‌اش كالبدي جديد مي‌سازد و اعمال اين فرد نوظهور را بي‌ارتباط با خود مي پندارد. اين گسست شخصيتي در ابتدا بر اساس نظريه‌ رانه‌هاي مرگ و زندگي فرويد مورد بحث قرار مي‌گيرد. رانه‌ي زندگي در او براي بالابردن احتمال بقا، در آغاز، باعث تسريع در گسست شخصيتي‌اش مي‌شود. در ادامه، رانه‌ي مرگ نيرو مي‌گيرد تا خود ضعيف و شكست خورده‌اش را از ميان ببرد. همچنين، روابط گاليادكين با ديگران و انتظار و تصوري كه از آن‌ها دارد بر اساس مفهوم عقده‌ي اديپ و نقش والدين در ايجاد الگوهاي ذهني در فرد بررسي مي‌شود. او در ذهن آشفته و بيمار خود به دنبال تكرار دنياي خيالي دوران كودكي است. علاوه بر اين موضوع، رفتار و افكار گاليادكين بر اساس نشانگان ماليخوليا تحليل مي‌شود.