نقش اعتبارات خرد طرح‌هاي اشتغال‌زايي بنياد بركت در رفاه اجتماعي روستاييان استان يزد با رويكرد مدل‌سازي معادلات ساختاري

در اين پژوهش براي بررسي اثرات اعتبارات خرد بر رفاه اجتماعي در مناطق روستايي يزد از مدلسازي معادلات ساختاري و روش توصيفي – تحليلي و به لحاظ ماهوي كاربردي استفاده شده است. براين اساس، با استفاده از روش دلفي و تلفيقي شاخص لگاتوم بومي‌سازي شد و در قالب 5 شاخص و 30 گويه دسته‌بندي گرديد. سپس روايي پرسشنامه توسط نخبگان و متخصصين و پايايي آن توسط ضريب آلفاي كرونباخ تائيد شد. جامعه پژوهش شامل متقاضيان استفاده از اعتبارات خرد روستايي در سه شهرستان مهريز، ابركوه و بهاباد است كه از اين متقاضيان تعداد 138 نفر به عنوان حجم نمونه براساس روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. بررسي گويه ها نشان مي‌دهد گويه ميزان افزايش اشتغال در روستا با ميانگين4/18 توانسته است بنياد بركت را به هدف خود يعني رضايت از اشتغال‌زايي در مناطق روستايي برساند. همچنين نتايج گويه‎هاي سلامت حكايت از آن دارد كه اشتغال‌زايي براي متقاضيان سلامت روحي بالايي را به ارمغان آورده و در كنار كاهش ميزان افسردگي، اميد به زندگي را در آنها افزايش داده است. علاوه بر اين، اشتغال‌زايي منجر به افزايش آزادي بيشتر زنان و كاهش سختگيري به آنان شده است. نتايج پژوهش حاصل از مدلسازي معادلات ساختاري حاكي از آن است كه برازش مدل به صورت خوب بوده است و كيفيت اقتصادي با بار عاملي 0/89 و سرمايه اجتماعي با بار عاملي 0/88 بيشترين مؤلفه را در تبيين رفاه اجتماعي را بر عهده داشته‌اند. همچنين بر اساس آزمون t، اثرسنجي اعتبارات خرد بر روي هر يك از مؤلفه‌هاي رفاه اجتماعي مورد تائيد قرار گرفت.