عنوان مقاله :
بررسي بن‌مايه‌هاي بهارانه در شعر فارسي
پديد آورندگان :
دشتي ، صابره دانشگاه ولايت , دشتي آهنگر ، مصطفي دانشگاه ولايت - گروه زبان و ادبيات فارسي
كليدواژه :
بهارانه , سبك , بن‌مايه , شعر سنتي فارسي , شعر معاصر فارسي
چكيده فارسي :
بررسي موضوعات خاص در سبك‌هاي مختلف شعر، مي‌تواند تطور آنها را با توجه به شرايط سياسي، اجتماعي و فرهنگي هر دوره نشان دهد. يكي از اين موضوعات بهارانه‌ها هستند. مسئله‌ي اصلي اين پژوهش، بررسي و دسته‌بندي بن‌مايه‌هاي بهارانه در دوره‌هاي مختلف شعري است تا بتوان به اين ترتيب، تطور يكي از انواع زنده‌ي شعر فارسي را تحليل كرد. به اين منظور، بن‌مايه‌ي حدود 174 بهارانه از دوره‌هاي مختلف شعر فارسي بررسي شده است. بهارانه‌هاي دوره‌ي اول، معمولا، وصف طبيعت بيروني و نشان دهنده‌ي آيين‌هاي بهاري با هدف مدح است. بهار در دوره‌ي بعد، از شكل بيروني خارج شد و شكل دروني و انفسي پيدا كرد؛ در دوره‌ي معاصر، بهارانه مفهومي كاملاً متفاوت دارد و با توجه به مسائل اجتماعي و سياسي برجسته شده است. در اين دوره، به سبب انديشه‌هاي ملي‌گرايانه و افتخار به رسوم ايراني، همچنان بهارانه به شيوه‌هاي قبلي مرسوم است اما از سويي ديگر، به سبب شكست‌هاي پي‌درپي اجتماعي و روحيه‌ي مايوس برخي شاعران، بهارانه با اندوه دروني و حسرت گذشته همراه مي‌شود. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بهارانه‌هاي ادب فارسي را مي‌توان از منظر بن‌مايه‌هاي موجود در آنها تقسيم‌بندي و آنها را در سه دسته‌ي بيروني، دروني و نوستالوژيك دسته‌بندي كرد.
عنوان نشريه :
كهن نامه ادب پارسي
عنوان نشريه :
كهن نامه ادب پارسي
