تحليل مقايسه اي سطح پايداري سكونتگاه هاي روستايي داراي طرح هادي و بدون طرح (مطالعه موردي: دهستان ميان ولايت، بخش مركزي شهرستان مشهد)

در راستاي اهداف توسعه پايدار در نواحي روستايي و افزايش كيفيت زندگي همچنين ماندگاري روستاييان در محيط هاي روستايي، طرح ها و برنامه هاي متعددي انجام مي شود. يكي از مهمترين و تاثير گذارترين طرح هاي روستايي، تهيه و اجراي طرح هادي است تا به نوعي منجر به زيست پذيري زندگي در محيط هاي روستايي گردد. اجراي طرح هادي از ابعاد گوناگون، پايداري روستاها را مي تواند تحت تاثير قرار دهد. در پژوهش حاضر، به تحليل اثرات اجراي طرح هادي بر پايداري سكونتگاه هاي روستايي در سطح دهستان ميان ولايت، پرداخته شده است. اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش توصيفي- تحليلي است. بدين منظور 7 روستاي داراي طرح هادي و 7 روستاي ديگر با نظر كارشناسان از ميان روستاهايي كه طرح در آن اجرا نشده و به لحاظ مسافتي نزديك به روستاهايي كه در آن طرح اجرا گرديده، انتخاب شده است. تعداد نمونه ها در روستاهاي داراي طرح 93 نفر و در روستاهاي بدون طرح نيز 91 نفر به صورت تصادفي و در سطح سرپرست خانوار بوده كه با استفاده از فرمول كوكران با خطاي اندازه‌گيري0.1 انتخاب گرديد. براي تحليل داده ها، از آزمون هاي تي استيودنت، تي دونمونه مستقل و همبستگي پيرسون و همچنين مدل تصميم گيري Waspas استفاده شد. نتايج پژوهش، نشان داد بيشترين تاثيرگذاري طرح هادي در سكونتگاه هاي روستايي مورد مطالعه، در دو بعد پايداري كالبدي- فضايي با ميانگين 3.07 و زيست محيطي با ميانگين3.11  بوده و كمترين تاثير در بعد اقتصادي با ميانگين 2.88 بوده است. در مجموع اجراي طرح هادي، بطور معناداري بر پايداري اجتماعي – فرهنگي، كالبدي – فضايي و زيست محيطي سكونتگاه ها در منطقه مورد مطالعه تاثيرگذار بوده است. همچنين وضعيت پايداري در سكونتگاه هاي روستايي بدون طرح در همه ابعاد در وضعيت نامطلوبي قرار دارد. بنابراين اجراي طرح هادي اثرات مثبت قابل قبولي براي روستاها داشته و بهتر است جنبه هاي اقتصادي طرح نيز در روستاها تقويت گردد.