سبك شناسي اشعار عباس باقري (مجموعه هاي صبح در پرگار و از پلك سنگ)

زمينه و هدف: شعر انقلاب اسلامي و دفاع مقدس، يكي از شاخه هاي درخت تناور شعر معاصر فارسي است. اين نوع شعر، كه اغلب بدليل ويژگيها و خصوصيات محتواييش شناخته ميشود، شاخصه هاي زباني و بياني خاص خود را نيز دارد. عباس باقري، شاعر مشهور سيستاني، جزو شاعران صاحب سبك جريان شعر انقلاب اسلامي و دفاع مقدس بشمار ميرود. در اين مقاله، دو مجموعه شعر او سبك شناسي شده است. روش مطالعه: در مقالۀ حاضر از روش تحليل متن و منابع كتابخانه اي استفاده شده و محدوده و جامعۀ موردمطالعه، دو مجموعۀ صبح در پرگار (1368) و از پلك سنگ (1386) است. يافته ها: بسامد واژه هاي مذهبي و عرفاني، واژه ها و اصطلاحات جنگي و نامهاي جغرافيايي مربوط به جبهه، واژه ها و اصطلاحات عربي در مجموعۀ «از پلك سنگ» بيشتر است. كاربرد نامها و واژه هاي بومي و محلي در شعر باقري قابل توجه است. مهمترين صورخيال شعر او، تشبيه (بخصوص حسي به حسي و اضافۀ تشبيهي) و تلميح (بخصوص تلميحات مذهبي) است. توجه به شهيد و شهادت، عاشورا و كربلا، جانبازان و آزادگان، خانوادۀ رزمندگان، وطن دوستي، مبارزه با استعمار و جهل و مادي گرايي حاكمان همسايه، و بيان فقر و مشكلات اقتصادي از مضامين شعر اوست. نتيجه گيري: ميتوان گفت بين اين دو دفتر و بطور كلي تمام اشعار باقري از نظر فرم و صورت و محتوا، ارتباط وجود دارد. اشعار باقري بيشتر در قالبهاي آزاد و نيمايي است و با زباني ساده و روان و بهره گيري از صور خيال ساده و آشنا سروده شده اند. در اشعار اين دو دفتر عمدتاً مضامين اجتماعي مانند توجه به فقر و مشكلات اقتصادي، جهل و ظلم و ستم حاكمان همسايه، استعمار و سرمايه داري، تقابل تاريخي حق و باطل و مضامين مربوط به دفاع مقدس و انقلاب ديده ميشود. در شعر او، تأثير فرهنگ، تاريخ، اقليم و طبيعت سيستان برجسته است.