تقابل و تعامل اصالت معنايي و مصالح مدرن ساختماني در آثار معماري امروز ايران

اهداف: طراحي معماري اصالت‌مدار با تأكيد بر شناخت معناي اصيل معماري بومي قابل ارزيابي است. از اين‌رو تعامل معاني گذشته و نوين معماري از طريق تداوم اصالت با استفاده از مصالح نوين، در دنياي امروز جايگاه بالايي دارد. اين پژوهش با استفاده از اثرگذاري اصالت بر نماي ساختمان، به تبيين رابطه الگوهاي اصيل گذشته در ساختار نماهاي امروزي با مفاهيم نوين فناوري آينده مي پردازد. الگوهاي تعاملي كه ساختارهاي كالبدي و معنايي نماي ساختماني را در معماري امروزين تداوم مي‌بخشند. هـدف از ايـن مقالـه بازشناسي و تحليل الگوهاي روزآمد در تعامـل بـا دو مفهـوم اصالت گذشته و فنـاوري آينده در شيوه به‌كارگيري از مصالح در نماهاي ساختمان‌هاي معاصر ايران است و در پي پاسخ به اين سوال است كه مفهوم اصالت مندي با ساختار فناوريِ روزآمد در نماي معماري همگام قدم برمي‌دارند يا در تقابلند؟ ابزار و روش‌ها: به ‌منظور رسيدن به اهداف پژوهش، فرآيند تحليل و ارزيابي با انتخاب آثار شاخص معماري و نحوه استفاده از مصالح در نما پيش مي‌رود. اين پژوهش سعي دارد با مطالعات كيفي، نماي ساختمان‌هاي شاخص را از حيث مصالح مورد بررسي قرار داده و با بهره‌مندي از منطق فازي به ‌عنوان يك تئوري سيستماتيك، به ارزيابي ميزان تعامل مصالح و اصالت نماي ساختمان پرداخته است. يافته‌ها: ابتدا تعدادي از آثار الگوگرا و اصالت‌مدار با هدف شناخت مصالح نوين مورد تحليل قرار گرفت، سپس چگونگي تجلي شاخص‌هاي اصيل در طرح نما به تفكيك مطالعه شد. در انتها حضور مفهوم گذشته در فرآيند بهره‌گيري از مصالح در نما مورد ارزيابي قرار گرفت. نتيجه‌گيري: دستاوردهاي پژوهش نشان‌دهنده آنست كه به‌كارگيري مصالح سنتي در كنار فناوري روزآمد؛ روند تعاملي‌اي ميان الگوهاي اصيل گذشته و روياهاي آينده برقرار مي‌كند. الهام از الگوهاي اصيل و پايدار معماري ايراني با بيان امروزي، رويكردي موثر در خلق معماري سرآمد است.