ارزيابي عملكرد پوشش گياهي در برقراري آسايش باد شهري؛ نمونه موردي: پياده‌راه خيابان امام تبريز

اهداف: هدف از انجام اين پژوهش، بررسي نقش پوشش گياهي در تعديل جريان باد آزاردهنده پياده راه خيابان امام مي باشد. خيابان امام يكي از شريان هاي اصلي شهر تبريز است كه سرعت آزاردهنده باد در پياده رو هاي آن منجر به سلب آسايش عابرين پياده بخصوص در فصول سرد سال شده است. ابزار و روش ها: در اين تحقيق از روش توصيفي-تحليلي و شبيه سازي عددي با استفاده از نرم افزار Dlubal RWIND Simulation2.02 در جهت شبيه سازي جريان باد براي وضع موجود و حالات مختلف پيشنهادي استفاده گرديد. در اين راستا، تاثير ارتفاع، فاصله، و چيدمان پوشش گياهي به همراه نيمكت درختي، به عنوان متغيرهاي مستقل پژوهش، بر روي سرعت جريان باد در تراز عابر پياده به عنوان متغير وابسته پژوهش مورد بررسي قرار گرفته و و از روش همبستگي اسپيرمن براي بررسي ارتباط ميان متغيرها استفاده شده است. يافته ها: بررسي ها نشان داد كاشت درختاني با ارتفاع 4 متر در فواصل 5 متري از يكديگر كه با الگوي تراكم 1 توزيع شده اند قادر است تا با كاهش 52 درصدي سرعت جريان در تراز عابر پياده، به برقراري آسايش در معابر خيابان امام كمك كند. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه استفاده از پوشش گياهي متناسب با اقليم، در فواصل و طبق الگوي درست مي تواند سرعت باد را به صورت قابل ملاحظه اي كاهش دهد. نيمكت هاي درختي پيراموني، جريان هوا را به سمت خيابان هدايت كرده و باعث تعديل سرعت باد در سطح عابر پياده مي گردد.