الگو بهره‌وري كاركنان غير درماني بيمارستان (مطالعه موردي: بيمارستان مريم استان البرز)

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، طراحي الگويي جهت شناسايي عوامل موثر بر بهره‌وري كاركنان غيردرماني بيمارستان مي‌باشد؛ امروزه تمامي كشورهاي جهان در تلاش‌اند تا با مصرف منابع كمتر به مقدار توليد بيشتر، جايگاهي مناسب در صحنه رقابت جهاني و افزايش رفاه زندگي مردم دست يابند. در اين ميان، منابع انساني به عنوان يكي از عوامل و نهادهاي اصلي هر سازمان، نقش بسزايي در كيفيت ستادي آن سازمان دارد. روش پژوهش: پژوهش از نوع كاربردي و توصيفي - همبستگي و روش گرداوري داده‌ها، پرسشنامه‌اي مي‌باشد. نمونه آماري پژوهش شامل 135 نفر از كاركنان غيردرماني بيمارستان مريم استان البرز مي‌باشد. هم‌چنين به منظور آزمون فرضيه‌هاي پژوهش، از آزمون كولموگروف، آزمون t، تحليل عاملي تائيدي، تحليل معادلات ساختاري و نرم افزارهاي SPSS و Smart PLS استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاكي از آن است،  متغيرهاي تحقيق و توسعه، ظرفيت سازماني، قوانين دولت، عمر تجهيزات، هزينه‌هاي انرژي، تركيب نيروي كار، اخلاق كاري و مديريت بر بهره‌وري تاثير معنادار دارد و متغير ثبات و امنيت شغلي بر بهره‌وري تاثير معنادار ندارد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، متغيرهاي تحقيق و توسعه، ظرفيت سازماني، قوانين دولت، عمر تجهيزات، هزينه‌هاي انرژي، تركيب نيروي كار، اخلاق كاري و مديريت مي‌تواند بر بهره‌وري كاركنان غيردرماني بيمارستان تاثيرگذار باشد.