اثربخشي بهزيستي‌درماني بر اضطراب كرونا و سلامت روانشناختي در سالمندان بهبوديافته از كرونا

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان مبتني بر بهزيستي‌درماني بر اضطراب كرونا و سلامت روانشناختي سالمندان بهبوديافته از كرونا انجام شد. اين مطالعه نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش، سالمندان مراجعه‌كننده به مراكز و درمانگاههاي خدمات بهداشتي شهر ايلام در فصل تابستان سال 1399 بودند. نمونه پژوهش 50 نفر بودند كه پس از بررسي ملاك‌هاي ورود به مطالعه با روش نمونه‌گيري هدفمند، انتخاب و با روش تصادفي در دو گروه مساوي جايگزين شدند. ابزار پژوهش، مقياس‌هاي اضطراب كرونا و سلامت روانشناختي بودند. گروه آزمايش 10 جلسه 90 دقيقه‌اي درمان مبتني بر بهزيستي‌درماني دريافت كرد و گروه كنترل در ليست انتظار براي آموزش قرار گرفت. داده‌ها با روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر تحليل شدند. يافته‌ها نشان دادند بهزيستي‌درماني به ‌‌كاهش اضطراب كرونا و افزايش سلامت روانشناختي منجر‌ شد و‌ اين ‌تأثير ‌در‌ مرحلۀ ‌پيگيري نيز بر اضطراب كرونا و افزايش سلامت روانشناختي ‌‌تداوم داشت. با توجه به نتايج پژوهش حاضر، درمانگران و متخصصان سلامت مي‌توانند از روش بهزيستي‌درماني براي مداخله‌هاي مرتبط با سلامت، به‌ويژه براي كاهش اضطراب كرونا و بهبود سلامت روانشناختي در سالمندان استفاده كنند.