اثربخشي درمان خودشفقت‌ورزي بر افسردگي، اضطراب و تنيدگي مادران كودكان با اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي درمان خودشفقت‌ورزي بر افسردگي، اضطراب و تنيدگي مادران كودكان با اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي بود. در اين پژوهش از روش شبه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه، همراه با دوره پيگيري استفاده شد. نمونه شامل 28 مادر از مادران كودكان 5 تا 11 ساله پسر و دختر مبتلا به اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي شهر رشت در سال 1400-1399 بود كه به روش نمونه‌گيري دردسترس، انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه به شيوۀ تصادفي جاي‌دهي شدند. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه هفتگي در دوره آموزشي درماني خودشفقت‌ورزي به‌صورت گروهي شركت داده شدند و گروه گواه پس از پايان مطالعه، خلاصه‌اي از درمان را به‌طور فشرده دريافت كردند. هر دو گروه در سه مرحله پيش‌آزمون و پس‌آزمون و پيگيري با پرسشنامۀ افسردگي، اضطراب و تنيدگي ارزيابي شدند. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نيز نشان دادند درمان خودشفقت‌ورزي اثر معناداري بر نمره افسردگي، اضطراب و تنيدگي دارد؛ بدين ترتيب كه نمرات افسردگي، اضطراب و تنيدگي در مرحلۀ پس‌آزمون نسبت به پيش‌آزمون، به‌طور معناداري كاهش يافته است؛ اين كاهش معنادار در دوره پيگيري نيز پايدار بود. نتايج نشان دادند آموزش خودشفقت‌ورزي نتايج بسيار مفيدي براي مادران، به‌ويژه براي كاهش افسردگي، اضطراب و تنيدگي آنها دارد و مي‌تواند به‌منزلۀ يكي از آموزش‌هاي برتر در مقايسه با ساير آموزش‌ها اجرا شود.