اثر ورمي‌كمپوست، هيوميك ‌اسيد و فلاوباكتريوم بر عملكرد، شاخص‌هاي فلورسانس كلروفيل و برخي صفات فيزيولوژيك تريتيكاله در شرايط شوري خاك

به‌منظور بررسي تاثير ورمي‌كمپوست، هيوميك اسيد و فلاوباكتريوم بر عملكرد، شاخص‌هاي فلورسانس كلروفيل و برخي صفات فيزيولوژيك تريتيكاله در شرايط شوري خاك، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي در سال 99 - 1398 اجرا شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل شوري در سه سطح (عدم اعمال شوري به‌عنوان شاهد، شوري 50 و 100 ميلي‌مولار) با استفاده از نمك NaCl، كاربرد كودهاي زيستي در چهار سطح (عدم كاربرد كودهاي زيستي به‌عنوان شاهد، كاربرد ورمي‌كمپوست، تلقيح بذر با فلاوباكتريوم، كاربرد توام ورمي‌كمپوست و فلاوباكتريوم) و محلول‌پاشي هيوميك اسيد (محلول‌پاشي با آب به‌عنوان شاهد و محلول‌پاشي دو گرم در ليتر هيوميك اسيد) بود. مقايسه ميانگين‌ها نشان داد كه كاربرد توام ورمي‌كمپوست، فلاوباكتريوم و هيوميك اسيد در شرايط عدم اعمال شوري، فلورسانس حداكثر (22.53 درصد)، فلورسانس متغير (94.69 درصد)، عملكرد كوانتومي (58.88 درصد)، شاخص كلروفيل (28.91 درصد)، شاخص نيتروژن (3.88 درصد)، محتواي نسبي آب (50.48 درصد) و عملكرد دانه (69.56 درصد) را نسبت به عدم كاربرد كودهاي زيستي و محلول‌پاشي هيوميك اسيد تحت شرايط شوري 100 ميلي‌مولار خاك، افزايش داد. عدم كاربرد كودهاي زيستي و محلول‌پاشي هيوميك اسيد در شرايط شوري 100 ميلي‌مولار موجب افزايش هدايت الكتريكي و فلورسانس حداقل (F0) برگ پرچم شد. به‌نظر مي‌رسد كاربرد كودهاي زيستي و هيوميك اسيد مي‌تواند با بهبود فلورسانس كلروفيل و برخي صفات فيزيولوژيكي، عملكرد تريتيكاله در شرايط شوري را، افزايش دهد.