بررسي تاثير تلفيقي كودهاي آلي و شيميايي بر عملكرد كمي و كيفي كينوا تحت تنش خشكي

خشكي از مهم‌ترين تنش‌هاي غير زيستي بوده كه رشد گياهان را در نواحي خشك و نيمه‏خشك ازجمله ايران محدود مي‌كند. جهت بررسي تأثير كودهاي دامي و شيميايي در شرايط تنش خشكي بر عملكرد، اجزاي عملكرد و شاخص‌هاي فيزيولوژيك گياه كينوا، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي دو بار خردشده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در پژوهشكده كشاورزي دانشگاه زابل واقع در شهرستان زهك در سال زراعي 1398 اجرا گرديد. عامل اصلي ‌ﺗﻨﺶ ﺧﺸﻜﻲ با سه ‌سطح ﺷﺎﻣﻞ: آبياري كامل (شاهد)، قطع آبياري در مرحله‌ گلدهي و قطع آبياري در مرحله ‌پر شدن دانه‌‌ها و عامل فرعي شامل: كود آلي (گاوي) با سه ‌سطح (شاهد، 10 و 20 تن در هكتار) و عامل فرعي فرعي شامل كود پتاسيم با سه ‌سطح (شاهد، 100 و 200 كيلوگرم در هكتار) بود. نتايج نشان‌دهنده اختلاف معني‌دار اثر تنش خشكي، كود دامي، پتاسيم و برهمكنش آن‌ها بر اكثر صفات موردبررسي بود. بيشترين ميزان عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت با مصرف هم‌زمان كود دامي، پتاسيم در مرحله‌ي آبياري كامل به دست آمد. بيشترين ميزان پروتئين دانه و كربوهيدرات برگ تحت شرايط تنش خشكي به دست آمد. همچنين كاربرد كود دامي سبب افزايش معني‌دار ميزان پروتئين دانه و كربوهيدرات برگ شد. نتايج نشان داد كه كاربرد توأم كود دامي و پتاسيم در شرايط آبياري كامل سبب بهبود ويژگي‌هاي كمي و كيفي كينوا گرديد.