پيشه‌هاي يهوديان مدينه و مديريت راهبردي پيامبر(ص) با تأكيد بر زراعت وكشاورزي

يهوديان قبل از ظهور اسلام، بنا به دلايلي از جمله جنگ، مهاجرت، تجارت و باور به ظهور پيامبرِ آخرالزمان، به جزيره‌العرب مهاجرت كردند. آنان با توجه به تجاربي كه در امور پيشه وري و كشاورزي داشتند، اقتصاد مدينه و اطراف آن را به انحصار خود درآوردند. با مهاجرت مسلمانان به مدينه، به دليل عدم آگاهي تخصصي آنان از امور پيشه وري، زراعت و كشاورزي، زمينه اي فراهم گرديد تا يهوديان به شكل‌هاي مختلف به استثمار مسلمانان بپردازند. ازاين‌رو، براي فهم چگونگي تعاملات اقتصادي آنان در سال‌هاي اوّليه هجرت، بايد به اين پرسش پاسخ داد كه چه عواملي سبب تسلط يهوديان بر پيشه هاي رايج در مدينه شده بود؟ و راهبرد پيامبر(ص) براي خودكفايي در عرصه زراعي وكشاورزي چه بود؟يافته‌هاي اين پژوهش كه با بهره گيري از منابع دسته اوّل و با رويكرد توصيفي ـ تحليلي به بررسي و تبيين موضوع پرداخته، بيانگر آن است كه يهوديان به دليل مكان يابي مناسب، در اختيار داشتن زمين هاي حاصل‌خيز، تسلط بر فنون و روش‌هاي زراعت و كشاورزي، سبك زندگي متفاوت (يكجانشيني)، بيشتر پيشه هاي رايج در مدينه را ازآنِ خود كرده بودند؛ اما به‌تدريج پيامبر(ص)راهبرد مناسبي براي رشد اقتصادي و خودبسندگي مسلمانان در پيش گرفت و با مديريت بر احياي زمين‌هاي باير، تشويق به كاشت نخل و نظارت بر تقسيم آب، اهداف بلندمدت خود را محقق نمود و خودكفايي اقتصادي مسلمانان را رقم زد.