ارائه مدل وابستگي به تلفن همراه بر اساس اضطراب اجتماعي با ميانجيگري ناگويي-هيجاني

زمينه و هدف: اعتياد به تلفن همراه به عنوان يك عامل مهم در ايجاد انواع مشكلات روان‌شناختي، رفتاري و هيجاني در نظر گرفته شده است. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل وابستگي به تلفن همراه بر اساس اضطراب اجتماعي با نقش ميانجي ناگويي­هيجاني در دانشجويان انجام گرفت.روش كار: اين مطالعه از نوع توصيفي بود و جامعه آماري آن متشكل از كليه دانشجويان مشغول به تحصيل در دانشگاه محقق اردبيلي در نيمسال دوم سال تحصيلي 1399 بودند. تعداد 205 نفر از اين افراد به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شده و به صورت انفرادي به پرسش‌نامه‌هاي وابستگي به تلفن همراه كو، اضطراب اجتماعي كانور و همكاران و ناگويي­هيجاني بگبي و همكاران پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و مدل­يابي معادله ساختاري تحليل شد.يافته ها: نتايج ضريب همبستگي نشان داد كه وابستگي به تلفن همراه با اضطراب اجتماعي و ناگويي هيجاني ارتباط مثبت دارد. همچنين ناگويي هيجاني با اضطراب اجتماعي ارتباط مثبت دارد (0/001 p). شاخص هاي برازش مدل نيز مسير اضطراب اجتماعي به وابستگي به تلفن همراه را با ميانجي گري ناگويي هيجاني تأييد كرد.نتيجه گيري: با توجه به نقش اضطراب اجتماعي و نقش ميانجي ناگويي هيجاني در استفاده اعتيادي از تلفن همراه از لحاظ كاربردي برگزاري كارگاه هاي آموزشي در دانشگاه ها توسط مشاوران و روانشناسان و كارگزاران سلامت جهت تنظيم و مديريت هيجانات و آموزش مهارت‌هاي اجتماعي و آگاه‌سازي دانشجويان از پيامدهاي منفي وابستگي به تلفن همراه توصيه مي گردد