پديد آورندگان :
سامي مقام ، حميدرضا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني هرمزگان - دانشكده پزشكي، مركز توسعه تحقيقات باليني بيمارستان شهيد محمدي , حسني آزاد ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني هرمزگان - دانشكده پزشكي، مركز تحقيقات بيماري‌هاي عفوني و گرمسيري , عربي ، محسن دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني ايران - دانشكده پزشكي، مركز تحقيقات سلامت همگاني - گروه پزشك خانواده، گروه طب داخلي , هوشيار ، داريوش دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني هرمزگان - دانشكده پزشكي , شيخ طاهري ، عباس دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني ايران - دانشكده مديريت و اطلاع رساني پزشكي - گروه مديريت اطلاعات سلامت , خرمي ، فريد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني هرمزگان - دانشكده پيراپزشكي - گروه فناوري اطلاعات سلامت , حسيني تشنيجي ، سعيد دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني هرمزگان - دانشكده پرستاري , كاظمي جهرمي ، ميترا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني هرمزگان - دانشكده پزشكي، مركز تحقيقات غدد و متابوليسم
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: كوويد-۱۹ نوعي به عنوان بيماري تنفسي عفوني به يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي اخير سيستم‌هاي مراقبت‌هاي بهداشتي تبديل شد كه موجب ايجاد عوارض مختلف و در موارد شديدتر مرگ در افراد مي‌گردد. افراد داراي بيماري‌هاي زمينه‌اي از جمله ديابت، بيشتر در معرض عوارض ناشي از اين بيماري هستند و نياز به مراقبت بيشتري دارند. اين مطالعه با هدف بررسي و مقايسه عوارض احتمالي ناشي از كوويد-19در افراد ديابتي و غيرديابتي انجام شد.روش كار: اين مطالعه مقطعي است روي 415 بيمار مبتلا به كوويد-۱۹ در بيمارستان شهيد محمدي دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان از فوريه تا سپتامبر 2020 انجام شد. براساس سابقه ابتلا به ديابت، بيماران به دو گروه ديابتي و غيرديابتي تقسيم شدند. اطلاعات جمعيت‌شناختي، باليني، سبك زندگي و نتايج آزمايشگاهي در افراد تعيين شد. براي مقايسه متغيرها بين افراد ديابتي و غير ديابتي از آزمون t مستقل يا آزمون ManWhitney U و ChiSquare يا Fisher’sExact استفاده شد. يافته‌ها: در افراد ديابتي، در نمونه‌هاي زنده در مقايسه با فوت‌شده‌ها، ميانگين هموگلوبين و ميزان لنفوسيت به شكل معناداري كمتر و ميانگين نوتروفيل، آسپارتات آمينوترانسفراز، نيتروژن اوره خون، لاكتات دهيدروژناز و كراتينين بطور معناداري بيشتر بود. مقايسه هيچ از اين متغيرها در جمعيت غيرديابتي تفاوت معناداري را نشان نداد. همچنين در بيماران ديابتي در مقايسه با گروه‌هاي PCR مثبت و منفي، اختلاف معناداري بين نمونه‌هاي بقا و مرگ وجود داشت. درمان با كورتون همچنين در بين جمعيت بيماران ديابتي به شكل معناداري منجر به تفاوت در تعداد موارد بقا و مرگ شد. مقايسه هيچ از اين عوامل در جمعيت غيرديابتي تفاوت معناداري را نشان نداد.نتيجه‌گيري: در اين مطالعه، ميزان مرگ‌ومير در بيماران ديابتي به‌طور معناداري با لنفوپني، افزايش LDH و افزايش AST و افزايشBUN و كراتينين در مقايسه با افراد غيرديابتي مرتبط بود از اين‌رو، مراقبت بيشتري در ديابتي ها مبتلا به كوويد-۱۹ ضروري است.
