تعيين كارايي كود سيليسيم و تربيت بوته بر عملكرد بادمجان (Solanum melongena) گلخانه‌اي رقم ’دنيس‘ و ماندگاري پس از برداشت ميوه

سيليسيم عنصري ضروري براي رشد گياه نيست اما نقش آن در بهبود عملكرد به‌واسطه كاهش تنش‌هاي محيطي و ماندگاري محصول بسيار حائز اهميت است. از سويي در توليد سبزيجات گلخانه‌اي، سودآوري وابسته به عملكرد بـالا و ميزان كيفيت در واحد سطح مي‌باشـد كـه مي‌تواند بـا مـديريت صحيح هرس ساقه افـزايش يابد. لذا به‌منظور بررسي اثر محلول‌پاشي كود سيليسيم از منبع كلات سيليسيم در مراحل مختلف رشد گياه و تربيت بوته در گياه بادمجان، آزمايشي گلخانه‌اي در محيط خاكي به‌صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك كامل تصادفي در 3 تكرار در منطقه ميناب اجرا شد. در اين آزمايش، مصرف كود سيليسيم به‌عنوان فاكتور اصلي در 4 سطح (صفر و 2 در هزار در فاز رويشي، 2 در هزار در فاز زايشي و 2 در هزار در دو فاز رويشي و زايشي) و نوع هرس به‌عنوان فاكتور فرعي نيز در 4 سطح (بدون هرس، هرس دوشاخه، هرس سه‌شاخه و هرس چهارشاخه) اعمال شد. نتايج نشان داد كه شيوه تربيت بوته با تاثير مثبت بر طول ميوه، ارتفاع بوته، وزن ميوه منجر به افزايش متوسط عملكرد بوته از 720 گرم به 1300 گرم در هر چين شد. همچنين محلول‌پاشي سيليسيم از طريق افزايش غلظت سيليسيم موجود در گياه و تأثير مثبت بر تعداد ميوه در بوته سبب افزايش 64 درصدي عملكرد بوته نسبت به عدم محلول پاشي سيليسم شد. درصد افت وزن ميوه نيز از 10 درصد در شرايط بدون دريافت سيليسيم به 1 درصد كاهش معني‌داري يافت. اثر متقابل محلول پاشي با سيليسيم در دو مرحله رويشي و زايشي و تربيت بوته به صورت چهار شاخه كاهش درصد آلودگي قارچي را به‌دنبال داشت. لذا مصرف سيليسيم در دو مرحله رويشي و زايشي به‌ويژه در گلخانه‌هاي سنتي فاقد سيستم‌هاي تهويه مناسب همراه با هرس چهار شاخه قابل توصيه است.