تعيين الگوي بهينه كشت با هدف حداقل سازي آب مجازي و حداكثرسازي سود اقتصادي محصولات (مطالعه موردي: دشت عمراني در خراسان رضوي)

اين مطالعه با هدف تعيين الگوي كشت بهينه و در عين حال حداقل‌سازي آب مجازي مصرفي و حداكثرسازي سود اقتصادي محصولات كشاورزي در منطقه دشت عمراني گناباد واقع در استان خراسان رضوي انجام شد. در ابتدا براي تمامي ‌اهداف مسئله تابع هدف مناسب ارائه و محدوديت‌هاي مسئله نيز براساس منابع در دسترس و سياستهاي محلي و منطقه اي مشخص شد. سپس با استفاده از برنامه‌ريزي خطي و چندهدفه، الگوي كشت بهينه متناظر با هر هدف شناسايي شد. در ادامه با توجه به نتايج به دست آمده و در محيط GIS، تخصيص محصولات به قطعات ‌زمين با در نظر داشتن حداقل سازي تغيير الگوي كشت موجود انجام شد. بررسي نتايج نشان داد كه در بهترين سياست شامل تركيب دو هدف حداقل‌سازي آب مجازي و حداكثرسازي سود مي توان، ميزان آب مجازي مصرفي را بيش از 57 درصد كاهش داد كه بسيار قابل توجه است و حتي با همين مقدار آب مجازي مي توان با تغيير در الگوي كشت به سود بالاتري دست يافت. بنابراين بايد زمينه تغيير الگوي كشت محصولات از الگوي كشت جاري به الگوهاي كشت بهتر فراهم شود. به هر ميزان كه به الگوي كشت بهينه نزديك شويم، اهداف مطالعه نيز به طور مؤثرتري محقق خواهند شد.