ارزيابي الگوي مديريت استعداد با تاكيد بر فرآيندهاي استعداديابي و استعدادپروري

هدف از اين پژوهش، ارائه الگوي مديريت استعداد بر اساس فرآيندهاي استعداديابي و استعدادپروري مي‌باشد. اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ شيوه گردآوري داده‌ها كمي از نوع پژوهش‌‌هاي توصيفي–همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش كاركنان واحد منابع انساني شركت خودروسازي سايپا به تعداد 260 نفر بوده كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ، تعداد 155 نفر از آنان انتخاب شدند. به منظور تحقق اهداف تحقيق، ابتدا ادبيات موجود درباره موضوع مورد بحث بررسي قرارگرفته است و بدون اين‌كه نظريه خاصي مبناي كار قرار داده شود، بامطالعه و تلفيق مدل‌هاي موجود در زمينه مديريت استعداد از يك سو و انتخاب كه بيش‌تر پژوهشگران به آن‌ها اشاره داشته‌اند، از سوي ديگر ، الگوي مديريت استعداد انتخاب گرديد. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه محقق ساخته شامل 40 سؤال بسته پاسخ استفاده شده است. روايي پرسشنامه با استفاده از نظر اساتيد دانشگاهي بررسي و مورد تأييد قرار گرفته و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ 5/94% محاسبه شده است. پس از جمع‌آوري و تلخيص، داده‏هاي كمي از طريق تكنيك مدل يابي معادله ساختاري و با كمك نرم افزار آماري ليزرل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحليل يافته‌ها نشان مي‌دهد كه دو فرايند استعدادپروري و استعداديابي مي‌تواند مديريت استعداد را مورد تبيين قرار دهد. مؤلفه‌هاي جلب مشاركت استعدادها، آموزش و بهسازي استعدادها و توسعه روابط استعداد به ترتيب بيشترين تاثير را بر فرايند استعدادپروري دارد و از سوي ديگر انتخاب استعدادها، استقرار و به‌كارگماري استعدادها، جذب و كسب استعدادها به ترتيب بيشتر تاثير را بر فرايند استعداديابي دارد.