نقش بازارگرايي و استراتژي‌هاي نوآوري در عملكرد نوآورانه شركت‌هاي ‏دانش‌بنيان ‏

زمينه و هدف: در سال‌هاي اخير، مطالعه تاثير عوامل مرتبط با نوآوري‌ بر عملكرد مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس رويكردهاي جديد، گرايش‌هاي مختلف شركت و استراتژي‌هاي نوآوري مي‌تواند اثرات متنوع و حتي متعارضي روي عملكرد داشته باشد. در اين مقاله، با ايجاد تمايز بين دو بعد گرايش بازار شامل مشتري‌گرايي و رقيب‌گرايي، نقش مجزاي هر دو استراتژي اكتشاف و بهره‌برداري بر عملكرد نوآورانه بررسي مي‌شود. روش‌شناسي: اين پژوهش از نظر هدف، پژوهشي توصيفي و از نظر نوع استفاده، كاربردي است. بر اساس فرمول كوكران، 82 شركت از 85 شركت دانش‌بنيان در مراكز رشد و فناوري دانشگاه‌هاي شهيد بهشتي و تربيت مدرس به صورت تصادفي انتخاب شدند. داده‌هاي تحقيق از طريق پرسشنامه‌‌ گردآوري شد و روايي و پايايي متغيرها به كمك روايي همگرا و واگرا، پايايي تركيبي و آلفاي كرونباخ تاييد شدند. براي تحليل داده‌ها از مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته‌ها: نتايج بيانگر اين است كه هر دو بعد گرايش بازار بر استراتژي‌هاي اكتشاف و بهره‌برداري تاثير دارند. ضرايب تاثير مشتري‌گرايي بر نوآوري اكتشافي و نوآوري بهره‌بردارانه به ترتيب 0.468 و 0.310 و ضرايب تاثير ر‌قيب‌گرايي بر اين دو استراتژي نوآوري به ترتيب 0.407 و 0.457 بود. همچنين، استراتژي‌هاي نوآوري با عملكرد ارتباط مثبتي دارند؛ بااين‌وجود، تاثير نوآوري اكتشافي بر عملكرد نوآورانه قوي‌تر از نوآوري بهره‌بردارانه بوده است. نتيجه‌گيري: اين مطالعه با در نظرگرفتن ابعاد گرايش بازار و ارزش‌هاي نسبي آن در تقويت استراتژي‌هاي نوآوري، بينش جديدي در مورد عملكرد ارائه نمود. بنابراين، شركت‌هايي مي‌توانند به عملكرد نوآورانه مناسبي دست پيدا كنند كه در هر دو بعد  استراتژي‌هاي نوآوري شامل اكتشاف و بهره‌برداري موفق عمل نمايند.