كاربست نظريه انسجام متن در سوره مباركه حجرات

از جمله مطالعات ميان رشته اي قرآن كريم، مطالعاتي است كه در آن با دانش زبان شناسي نوين به بازشناسي لايه زباني قرآن كريم پرداخته مي شود. يكي از مباحث زبان‌شناسي نقش‌گرا، نظريه انسجام متني است. اين نظريه عواملي كه اجزاء تشكيل‌دهنده متن را به هم مرتبط مي‌سازد و سبب انسجام وهماهنگي آن مي‌شود، بررسي مي‌كند. مقاله حاضر به كاربست اين مطالعات بر سوره حجرات با استفاده از روش تحليلي_توصيفي پرداخته است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه ابزارهاي آفريننده انسجام متني در اين سوره به سه دسته تقسيم مي شوند: عامل واژگاني، عامل دستوري و عامل پيوندي. مهمترين عامل انسجام بخش در اين سوره، عامل واژگاني است، در اين ميان، واژه «الله» با 27 مرتبه و واژه «رسول» با 5 بار تكرار نقش اصلي را در سوره دارد. از نتايج اين پژوهش مي توان به توسعه روش هاي زبان شناسي در دانش تناسب آيات قرآن، همچنين پاسخ گويي به شبهات مستشرقان درباره ناسازگاري و چندلايگي متن سوره هاي قرآن و همچنين ارائه يك روش در يافتن محور موضوعي سوره هاي قرآن كريم اشاره كرد.