تحليل و نقد ممنوعيت ازدواج دختر شيعي با مرد سني از منظر فقه جواهري و يافته‌هاي نوين علمي

يكي از چالش‌هاي خانواده‌هاي شيعي به‌ويژه در مناطق سني‌نشين، ازدواج دختر شيعي با مرد سني است. اين مسئله ذيل عنوان كلي‌تر «جواز ازدواج شيعه با مخالف» قرار دارد؛ پرسش اصلي اين نوشتار، حكم تكليفي ازدواج زن امامي با مرد سني است. فقيهان اين مسئله را در باب شرايط زوجين و كفائت در نكاح مطرح كرده‌اند. آنان معمولاً دو ويژگيِ هم‌ديني و تمكن از نفقه را به‌عنوان شرط كفائت ذكر  كرده و آنگاه به تبيين لزوم هم‌مذهبي پرداخته‌اند.سه قول در جواز ازدواج دختر شيعي با مرد سني وجود دارد: جواز مطلق، عدم جواز مطلق و جواز با كراهت. مشهور، قائل به عدم جوازند و عمده دليل آنان پس از ادعاي اجماع، كفر و نصب مخالفان، تفسير كفو به ايمان و روايات وارده در اين خصوص است. قائلان به جواز مطلق و كراهت نيز به روايات مجوزه، اطلاقات و عمومات باب نكاح و سيرهٔ عملي امامان(ع) استناد جسته‌اند. نتيجهٔ تحقيق جواز مطلق است كه افزون بر ادلهٔ ذكرشده از قائلان به جواز، بر مبناي تحولات زيستي، بينشي و نگرشي در زنان امروزين استوار است. روش تحقيق، تحليلي‌انتقادي است و افزون بر مبنا قرارگرفتنِ اجتهاد جواهري، رويكرد زمان و مكان نيز مدنظر است.