بررسي عوامل تأثيرگذار بر اجاره مسكن در مناطق شهري ايران با تأكيد بر گروه‌بندي شهري

اجاره مسكن تحت تأثير قيمت مسكن در ادوار مختلف بوده است و رشد قيمت مسكن باعث كاهش توان خريد متقاضيان مسكن و افزايش درصد خانوارهاي اجاره نشين شده است. بنابراين، هرگونه ركود و رونق در بخش مسكن تأثير مستقيم بر بازار اجاره مسكن دارد و برنامه ريزي به منظور كنترل بازار اجاره بدون توجه به بازار مسكن  محقق نخواهد شد. در اين راستا، هدف از اين تحقيق بررسي عوامل اثرگذار بر اجاره مسكن بر اساس دوگروه شامل شهرهاي بزرگ و شهرهاي كوچك و متوسط در ايران با استفاده از مدل گشتاور عمومي تعميم يافته (GMM) در دوره زماني (1397-1387) است. نتايج حاصل شده بيانگر اين است كه قيمت اجاره مسكن در دوره قبل، قيمت مسكن، اهرم زمين و درآمد سرانه واقعي بيشترين تأثير مثبت را هم در شهرهاي بزرگ و هم شهرهاي كوچك و متوسط بر قيمت اجاره مسكن داشته اند. همچنين، اثرگذاري قيمت مسكن و قيمت اجاره مسكن در دوره قبل در شهرهاي بزرگ بيشتر بوده است. تسهيلات اعطايي بانك مسكن، تعداد ازدواج شهري و نرخ بهره واقعي نيز ساير متغيرهاي اثرگذار بر قيمت اجاره مسكن در مناطق شهري بوده اند.