خوانش آنري كربن از آخرت شناسي ملاصدرا

آنري كربن با التزام به گونه‌اي تفسير معنوي متأثر از عرفان ابن عربي و حكمه‌الاشراق سهروردي و الهيات شيعي از انسان و جهان، روش هرمنوتيك هايدگري را به مثابه كليدي در تحليل آخرت‌شناسي ملاصدرا كه ادامۀ هستي‌شناسي او در تبيين ساحت‌هاي متعالي هستي آدمي است به كار مي‌گيرد. كربن كه عميقاً تحت تأثير هستي‌شناسي و پديدارشناسي هرمنوتيكي هايدگر است نظريه سطوح هرمنوتيك او را به سطوح متعالي هستي و مراتب بالاتر حضور گسترش مي‌دهد. در اين نوشتار ضمن توجه و التزام به متن‌هاي ملاصدرا و بيان موجز اصول بنيادين فلسفه و معرفت‌شناسي و روش‌شناسي هايدگر، چگونگي تأثير آن‌ها بر رويكرد كربن در آخرت‌شناسي به تحليل نگرش كربن به آخرت‌شناسي و سپس به بررسي نگرش هستي‌شناسانه كربن به اتّصال و پيوستگي نحوه‌هاي گوناگون حضور در مابعدالطبيعه وجودي ملاصدرا - در پرتو هرمنوتيك مورد نظر كربن، كه كشف حجاب از انحاء حضور است - مي‌پردازيم. در اين بررسي بر «وجود معطوف به آن سوي مرگ» در برابر «وجود معطوف به مرگ» هايدگر تأكيد خاص خواهيم داشت.