نقد شاخص‌هاي انساني تراويس دامزدي در مسئله اختفاي الهي

انسان با تهذيب نفس و علم حضوري مي‌تواند حضور علت هستي‌بخش را درك نمايد؛ لذا در فلسفه اسلامي خداوند حاضر علي‌الاطلاق است. اما پرسش از چرايي عدم انكشاف حضور الهي به طور گسترده براي بشر از طريق روش‌هايي مانند تجربه ديني ذهن فيلسوفان دين را به خود مشغول داشته است و تقريرات شلنبرگ در استدلال به اختفاي الهي براي الحاد، در اين ميان نقش محوري دارد. عمده پاسخ‌ها به علت اختفاي الهي از منظر وجودي، فلسفي، عرفاني و كلامي است. اما در پژوهش حاضر به روش تحليل محتوايي سعي شده است رويكردهاي انساني تراويس دامزدي مورد ارزيابي قرار گيرد. وي با بيان مواردي مانند شاخص انزجار آسيب ديده، شاخص انزجار محدوديت وجودي، شاخص ترس و اميد و شاخص از خود بيگانگي سعي در طرح دلايل اختفاي الهي نموده است. در اين مقاله عمده نقدهاي اين رويكرد انساني مواردي چون نسبي‌گرايي و استقراي ناقص، بي‌نياز نبودن از رويكردهاي كلامي مانند تدبير، حكمت و لطف الهي، ارائه تصويري منفعل از خداوند و عدم توجه به بعد اجتماعي دين، دانسته شده است.