مدلي ساختاري براي مشكلات روانشناختي بر اساس حوزه طرد و بريدگي و افكارخودآيند منفي با نقش واسطه‌اي احساس تنهايي

مقدمه: مشكلات روانشناختي حاصل تعامل فرد با محيط بوده و رفتارهايي را در بر مي‌گيرد كه منجر به تضادهاي اجتماعي، نارضايتي و ناشادي فردي مي‌شود. هدف اين پژوهش ارائه مدل ساختاري مشكلات روانشناختي بر اساس حوزه طرد و بريدگي و افكارخودآيند منفي با نقش واسطه‌اي احساس تنهايي بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي همبستگي به روش مدل‌يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري شامل تمامي افراد داراي علائم روانشناختي بود كه به كلينيك‌هاي مركز مشاوره قم در سال 1400 ارجاع داده شده بودند. تعداد 250 نفر از مراجعين با مشكلات روانشناختي به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و مقياس افسردگي، اضطراب و فشار رواني (DASS)، پرسشنامه طرحواره‌ يانگ (YSQL3)، پرسشنامه افكار خودآيند (ATQ30) و پرسشنامه پذيرش و عمل (AAQII) را تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از مدل‌يابي معادلات ساختاري و با نرم افزار Smart Pls تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج حاصل از مدل‌يابي معادلات ساختاري نشان داد كه مدل پژوهش از برازش مطلوبي برخوردار است و قابل تعميم به كل جامعه آماري مي‌باشد. روايي همگرا و روايي واگراي مدل تاييد گرديد و برازش مدل برابر (0/42=Gof) محاسبه شد. نتايج حاصل از بررسي نقش ميانجي‌گري احساس تنهايي نيز نشان داد كه احساس تنهايي نقش ميانجي‌گري معني‌داري در رابطه بين طرد و بريدگي و افكارخودآيند منفي با مشكلات روانشناختي دارد. نتيجه‌گيري: درمانگران و مشاوران مراكز مشاوره و بهداشت روان با استفاده از اين مدل مي‌توانند با بررسي حوزه طرد و بريدگي، افكارخودآيند و احساس تنهايي افراد اقدامات تشخيصي و درماني لازم را انجام دهند.