حمايت اجتماعي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس: يك مطالعه مقطعي

مقدمه: بيماري مولتيپل اسكلروزيس (MS) يك بيماري مزمن پيشرونده و تحليل برنده سيستم عصبي مركزي است كه عوارض جسمي و رواني متعددي در پي دارد. ماهيت ﻣﺰﻣﻦ و ﻣﺸﮑﻼت ﻓﺮاوان رويﺎروي ﺑﯿﻤﺎران ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺣﻤﺎيﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ديﮕﺮان را افزايش مي دهد و حمايت اجتماعي مي تواند در سازگاري بيمار با بيماري خود نقش تعيين كننده اي داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين وضعيت حمايت اجتماعي در بيماران مبتلا به MS انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي كليه بيماران MS مراجعه كننده به انجمن MS و كلينيك مغز و اعصاب بيمارستان وليعصر (عج) زنجان انجام شد. به منظور سنجش وضعيت حمايت اجتماعي بيماران از پرسشنامه Wax استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين سني 202 بيمار مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس 6/65 ± 34 سال بود. از بين اين بيماران 152 نفر (75/2 درصد) زن، 136 نفر (67/3 درصد) متاهل و 74 نفر (36/6 درصد) داراي تحصيلات دانشگاهي بودند. ميانگين نمره كل حمايت اجتماعي در اين بيماران 9/57 ± 50/9 بود. بين حمايت اجتماعي و متغيرهاي وضعيت تأهل، محل سكونت، تحصيلات، شغل و درآمد رابطه معني‌داري مشاهده شد. با استفاده از مدل رگرسيون خطي چندگانه، سطح تحصيلات و درآمد تا 28 درصد حمايت اجتماعي را در اين بيماران پيش‌بيني كرد. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه سطح حمايت اجتماعي در بيماران مبتلا به MS شهر زنجان در حد متوسط است. اين امر مستلزم ارائه مراقبت‌هاي حمايتي بيشتر از سوي خانواده و دوستانشان است تا توانايي بيمار براي رويارويي با مشكلات و عوارض بيماري و دستيابي به سازگاري بهتر را افزايش دهد. همچنين، رابطه حمايت اجتماعي با تحصيلات و درآمد، نقش عوامل اجتماعي- اقتصادي را در ميزان حمايت درك شده توسط بيمار و اهميت مداخلات حمايتي در گروه‌هاي هدف روشن مي‌كند.