نشانگرهاي زيستي در ضربات مغزي

مقدمه: هدف اين مطالعه مروري، به‌روز‌رساني اهميت بيوماركرهاي موجود و همچنين نشانگرهاي زيستي جديدي است كه در حال ظهور هستند و مي‌توانند در آينده نزديك به صورت باليني امرد استفاده قرار بگيرند. در دو دهه اخير با توجه به ناهمگاني در بروز و تشخيص ضربات مغزي، مطالعات مربوط به دستيابي به نشانگرهاي زيستي براي غلبه بر اين چالش بزرگ سلامت در جهان به طور تصاعدي افزايش يافته است. تشخيص بيوماركرهاي مختلف، مانند مولكول‌هاي موجود در مايع مغزي نخاعي و خون، و همچنين روش‌هاي تصويربرداري، به طور گسترده مورد ارزيابي قرار گرفته‌اند. نتيجه‌گيري: در مطالعه متعددي، اين نشانگرهاي زيستي براي اندازه‌گيري شدت آسيب مغزي، شناسايي بيماران در معرض خطر بالاتر، پيامدهاي نامطلوب پس از آسيب و پيش‌بيني مدت زمان بهبودي مورد استفاده قرار گرفتند. عليرغم پيشرفت قابل توجه در اين زمينه، هر يك از نشانگرهاي زيستي موجود محدوديت‌هاي خاص خود را دارند، بنابراين مطالعات زيادي بر روي نشانگرهاي زيستي جديد مانند microRNA، وزيكول‌هاي خارج سلولي ونورومتابوليت‌ها در حال انجام است. در نتيجه، به‌روز‌رساني يافته‌هاي جديد اين بيوماركرها اهميت بيولوژيكي و باليني زيادي دارد.