ارزيابي اثر اسيد ساليسيليك بر تغيير بيان برخي از ژن هاي مقاومت به بيماري پژمردگي فوزاريومي در گوجه فرنگي

به منظور مقابله با Fusarium oxysporum عامل بيماري پژمردگي فوزاريومي در گوجه فرنگي، از اسيد ساليسيليك به عنوان القا كننده مقاومت استفاده شد. ريشه گوجه فرنگي با سوسپانسيون اسپور قارچ مايه زني و با اسيد ساليسيليك 0.1 ميلي مولار محلول پاشي شد. نمونه هاي برگي در فواصل صفر، 1، 3، 5، 7 و 14 روز پس از محلول پاشي تهيه و براي بررسي تغيير بيان ژن هاي كد كننده آنزيم هاي كاتالاز (CAT)، پراكسيداز (POX)، سوپراكسيد ديسموتاز (SOD) و پروتئين هاي مرتبط با بيماري زايي (PR1 و PR10) به روش RT-qPCR مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بيان ژن هاي CAT و SOD به عنوان آنزيم هاي آنتي اكسيدانت و موثر در مقابله با آثار منفي بيماري در بوته هاي آلوده در مقايسه با شاهد به شدت افزايش داشت و روند صعودي بيان اين ژن ها تا روز چهاردهم پس از محلول پاشي ادامه داشت. ژن POX تا روز پنجم بيان افزايشي و سپس، كاهشي داشت. اين امر نشان مي دهد كه ژن كاتالاز نقش موثرتري در ايجاد مقاومت به بيماري نسبت به پراكسيداز دارد. ژن هاي PR در بوته هاي سالم و بيمار در واكنش به تيمار اسيد ساليسيليك طي ۱۴ روز روند افزايش داشتند كه اين افزايش براي بوته هاي بيمار بيشتر از بوته هاي سالم بود و بيانگر نقش القايي اسيد ساليسيليك در مقاومت به پژمردگي فوزاريومي است. بنابراين، تيمار اسيد ساليسيليك مي تواند به عنوان يك گزينه مناسب براي ايجاد مقاومت و جلوگيري از خسارت به محصول گوجه فرنگي استفاده شود.