تئوري مسئوليت نقصان يافته در پرتو مفهوم رشد جزائي مقرر در ماده91 قانون مجازات اسلامي1392

توجه به رشد جزائي علاوه بر بلوغ جنسي براي نخستين بار در ماده91 قانون مجازات اسلامي1392 و لزوم احراز آن در جرايم حد و قصاص و نيز توسعه اختيارات قضايي براي اسقاط مجازاتهاي حد و قصاص كه نه تنها براي مرتكبين كمتر از18 سال بلكه براي بالاتر از18 سال هم امكان اثبات آن وجود دارد از يك سو و از سوي ديگر از بين بردن تفاوت حداقل سن مسئوليت كيفري بين دختران و پسران در جرايم تعزيري و پيروي از نظام مسئوليت تدريجي كه نشان از پذيرش مسئوليت كيفري نسبي و واكنش جزايي متفاوت و تخفيف يافته نسبت به اطفال و نوجوانان در مقابل بزرگسالان، ازجمله گامهايي هستند كه اين قانون در راستاي رسيدن به يك نظام مطلوب مسئوليت كيفري اطفال و نوجوانان برداشته است. با اين وجود به كار بردن لفظ «مجازات» به طور مطلق در ماده91 ق.م.ا با توجه به قيد «تصميمات» در ماده88 ق.م.ا صحيح بنظر نمي رسد.