آگاهي، نگرش و عملكرد مادران داراي كودك كمتر از 5 سال روستاهاي شهرستان اردكان در زمينۀ خوددرماني دارويي در كودكان

سابقه و هدف: امروزه مصرف بي‌رويه دارو و به‌طوركلي خوددرماني ازجمله بزرگ‌ترين مشكلات اجتماعي، بهداشتي و اقتصادي جوامع مختلف ازجمله ايران محسوب مي‌شود. اين مطالعه با هدف بررسي آگاهي، نگرش و عملكرد مادران داراي كودك كمتر از 5 سال در روستاهاي شهرستان اردكان در زمينۀ خوددرماني انجام شد.مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه توصيفي ـ مقطعي روي 350 مادر داراي فرزند كمتر از 5 سال در روستاهاي شهرستان اردكان در سال 1399 انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسش‌نامه چهار قسمتي (اطلاعات دموگرافيك، آگاهي، نگرش و عملكرد) بود. داده‌ها با استفاده از آماره‌هاي توصيفي و تحليلي تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: ميانگين نمره آگاهي، نگرش و عملكرد به ترتيب 4.11 ± 5.17، 8.74 ± 25.08 و 4.31 ± 3.52 بود. 58 درصد از مادران آگاهي ضعيف، 51 درصد نگرش ضعيف و 62 درصد عملكرد پاييني در زمينۀ خوددرماني داشتند. بين متغير ميانگين نمره آگاهي و سطح تحصيلات مادران ارتباط آماري معني‌داري وجود داشت. بين متغير ميانگين نمره عملكرد و كفايت درآمد خانواده ارتباط آماري معني‌داري وجود داشت. مهم‌ترين منابع كسب اطلاعات مادران داراي فرزند كمتر از 5 سال در زمينۀ خوددرماني، اينترنت و شبكه‌‌هاي اجتماعي و در مرحله بعد دوستان و خانواده بوده است (P 0.05). نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد خوددرماني در جامعه بررسي‌شده بسيار زياد و آگاهي در زمينۀ عوارض خوددرماني در كودكان كم است كه به‌عنوان يك زنگ خطر بايد مورد توجه مسئولان مربوطه قرار گيرد. اجراي برنامه‌ها و كارگاه‌هاي آموزشي و توزيع وسايل كمك‌آموزشي هنگام مراجعه مادران به مراكز بهداشتي ـ درماني در ارتقاي آگاهي مادران و بهبود سطح نگرش آن‌ها و شكل‌گيري رفتار صحيح مؤثر خواهد بود.