تأثير روش تن‌آرامي بر نمره اضطراب، استرس و افسردگي مادران باردار پرخطر مستعد ابتلا به پره‌اكلامپسي و شاخص‌هاي فيزيولوژيك نوزاد آن‌ها

سابقه و هدف: استرس، اضطراب و افسردگي دوران بارداري پيامدهاي نامطلوبي بر مادر و نوزاد دارد. استرس و اضطراب خطر بزرگي براي بروز ابتلا به پره‌اكلامپسي است. تمرينات تن‌آرامي در بارداري‌هاي پرخطر موجب كاهش عوارض نامطلوب مادران مستعد ابتلا به پره‌اكلامپسي مي‌شود. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني روي 100 مادر باردار پرخطر مراجعه‌كننده به مراكز جامع سلامت شهر اصفهان انجام شد.نمونه‌‌ها به صورت تصادفي در دو گروه آزمون (46 نفر) و كنترل (50 نفر) قرار گرفتند. تن‌آرامي در گروه آزمون طي 16 جلسه انجام شد. ميانگين نمره استرس، اضطراب و افسردگي با استفاده از پرسش‌نامه Dass21 اندازگيري و ثبت شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري با نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تحليل شد.يافته‌ها: ميانگين نمرات استرس، اضطراب و افسردگي در گروه آزمون به ترتيب 6.80، 4.49 و 5.98 و در گروه كنترل به ترتيب 1.20، 0.94 و 1.03 بود. نتايج نشان داد ميانگين نمرات استرس و اضطراب بعد از مداخله در گروه آزمون به‌طور معناداري كمتر از گروه كنترل بود (P 0.05). ميانگين نمره افسردگي بين دو گروه تفاوت معناداري نداشت (P 0.05). شاخص‌هاي فيزيولوژيك نوزاد شامل ميانگين نمرات آپگار دقايق 1 و 5، وزن، قد و دور سر بين دو گروه اختلاف معناداري نداشت (P 0.05).نتيجه‌گيري: در مطالعۀ حاضر، روش تن‌آرامي باعث كاهش ميزان اضطراب و استرس در مادران باردار پرخطر شد؛ بنابراين، اجراي اين روش در طول بارداري براي مادران باردار پرخطر مستعد ابتلا به پره‌اكلامپسي پيشنهاد مي‌شود.