روان‌سنجي نسخۀ فارسي مقياس خودكارآمدي ورزشي در زنان باردار

مقدمه: فعاليت فيزيكي صحيح و كافي در دوران بارداري بر سلامت مادر و روند رشد جنين تأثير به‌سزايي دارد. متأسفانه هيچ ابزاري براي سنجش ميزان خودكارآمدي فعاليت ورزشي در زنان باردار ايراني در دسترس نيست. روش كار: پس از ترجمۀ پرسش‌نامه به روش Forward backward روايي صوري كمي و كيفي، روايي محتواي كيفي و كمي بررسي شد. جهت تعيين روايي سازه، از رويكرد تحليل عاملي اكتشافي استفاده شد. اعتبار هم‌زمان ابزار نيز با استفاده از پرسش‌نامۀ ۱۷ آيتمي خودكارآمدي عمومي شرر سنجيده شد. جهت ارزيابي ثبات دروني از آلفاي كرونباخ و براي بررسي قابليت تكرار از شاخص (ICC) استفاده شد. يافته‌ها: در مرحلۀ روايي صوري به روش كمي و كيفي هيچ كدام از گزينه‌ها تغيير نكرده و يا حذف نشدند. روايي محتوي به روش كيفي انجام و اصلاحات ذكرشده توسط اساتيد اعمال شد و در روايي محتواي كمي نيز هيچ كدام از گزينه‌ها حذف نگرديد. به‌منظور تعيين روايي سازه، تحليل عاملي اكتشافي انجام و مقدار آزمون KMO برابر ۰/۷۶۵ به دست آمد. ۳۷/۵ % از واريانس توسط عامل نخست و۱۴% توسط عامل دوم تبيين گرديد. ميزان ضريب هم‌بستگي ابزار خودكارآمدي ورزشي در زنان باردار با ابزار خودكارآمدي عمومي شرر برابر ۰/۴۴۶ با ۰۱۰/۰P- value به دست آمد. ضريب آلفاي كرونباخ براي هر دو حيطه برابر با ۷۶/۰ و براي كل مقياس ۰/۸۱ به دست آمد. همچنين ICC براي حيطه‌ها و كل ابزار ۰/۹۹ محاسبه شد.نتيجه‌گيري: نسخۀ فارسي پرسش‌نامۀ روان‌سنجي‌شده براي بررسي خودكارآمدي ورزشي در دوران بارداري از روايي و پايايي مناسبي برخوردار است.