تأثير آموزش مهارت‌هاي معنوي بر كيفيت زندگي مراقبان خانوادگي بيماران تحت درمان با همودياليز

سابقه و هدف: مسئوليت و نگراني‌هاي مراقبان بيماران همودياليزي كيفيت زندگي آنان را مختل مي‌كند. ازآنجاكه معنويت به‌عنوان يكي از ابعاد وجودي انسان نقش مهمي در توانايي مقابله با استرس دارد، هدف از اين مطالعه تعيين تأثير آموزش برنامه‌هاي معنوي بر كيفيت زندگي مراقبان بيماران تحت همودياليز است. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه مداخله‌اي از نوع مقايسه قبل و بعد از مداخله، بدون گروه كنترل روي 30 مراقب خانوادگي بيماران همودياليزي مراجعه‌كننده به مركز دياليز شهرستان طبس در سال 1399 انجام شد. نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب شدند. مداخله شامل آموزش مهارت‌هاي معنوي بود كه 7 جلسه 45 تا 60 دقيقه‌اي، هفته‌اي يك بار به صورت گروه‌هاي 6 نفره و به شيوه سخنراني و بحث گروهي انجام شد. پرسش‌نامه روا و پاياي‌ كيفيت زندگي مرتبط با سلامت مراقبان خانوادگي بيماران تحت همودياليز قبل و بعد از مداخله توسط واحدهاي پژوهش تكميل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي و استنباطي با نرم‌افزار SPSS نسخه 20 تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: بين كيفيت زندگي كلي و بعد تشويش‌هاي ذهني قبل و بعد از مداخله تفاوت آماري معناداري وجود داشت (0.05 P ). اين تفاوت در ابعاد بار مراقبتي، تعارض، خودشكوفايي و درك مثبت از خود معنادار نبود (0.05 P). نتيجه‌گيري: آموزش مهارت‌هاي معنوي بر كيفيت زندگي مراقبان بيماران تحت همودياليز تأثير مثبتي دارد. لذا با گنجاندن برنامه آموزش مهارت‌هاي معنوي براي مراقبان بيماران مي‌توان كيفيت زندگي آنان را ارتقا داد.