ارتباط بين ديسترس اخلاقي و شجاعت اخلاقي در پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي همدان در پاندمي كوويد 19

سابقه و هدف: ديسترس اخلاقي عاملي آسيب‌زا در پرستار و مراقبت پرستاري است. شجاعت اخلاقي به پرستاران براي انجام مراقبت پرستاري كمك مي‌كند. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بين ديسترس اخلاقي و شجاعت اخلاقي پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي همدان در طول پاندمي كوويد 19 انجام شد. مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه مقطعي، با مشاركت 204 پرستار شاغل در بيمارستان‌هاي منتخب آموزشي و با روش تصادفي ‌ندي انجام شد. داده‌ها به روش خودگزارشي و با چك‌ليست دموگرافيك، پرسش‌نامه ديسترس اخلاقي Corley و شجاعت اخلاقي Sekerka جمع‌آوري شد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون تي مستقل، آنووا و تحليل رگرسيون استفاده شد و تجزيه‌وتحليل داده‌ها با كمك نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و در سطح معني‌داري P≤0.050 انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بيشتر پرستاران مرد (55.40 درصد) با ميانگين سني 9.53±41.96 سال، شاغل در بخش اورژانس (43.20 درصد)، داراي سابقه كار 5 تا 10 سال (51.38 درصد) و قراردادي (57.45 درصد) بودند. بين ديسترس اخلاقي با جنس، محل خدمت و سابقه كار و همچنين بين شجاعت اخلاقي با سن ارتباط معني‌داري وجود داشت P≤0.050 اما بين ديسترس اخلاقي با نوع استخدام و نيز بين شجاعت اخلاقي با نوع استخدام، سابقه كار، جنسيت و محل خدمت ارتباطي وجود نداشت P≤0.050 بين ديسترس اخلاقي و شجاعت اخلاقي ارتباط منفي معني‌دار وجود داشت (R=-0.863, P≤0.050). نتايج حاصل از مدل رگرسيون تطبيق داده‌شده نشان داد با هر واحد افزايش نمره ديسترس اخلاقي، نمره شجاعت اخلاقي 0.33 نمره كاهش مي‌يابد كه اين ارتباط از نظر آماري معنادار بود (β=-.033, P 0.001). ميانگين نمره كل ديسترس اخلاقي 3.32±57.61 و ميانگين نمره كل شجاعت اخلاقي 92.46±36.2 بود.نتيجه‌گيري: ازآنجاكه بين ديسترس اخلاقي و شجاعت اخلاقي ارتباط معني‌دار منفي وجود دارد، لذا برگزاري كارگاه‌هاي انگيزش اخلاقي به‌منظور كاهش ديسترس اخلاقي و افزايش شجاعت اخلاقي پرستاران پيشنهاد مي‌شود.