بررسي موانع گزارش‌دهي خطاهاي پزشكي از ديدگاه پرستاران سه بيمارستان منتخب شهر اهواز

سابقه و هدف: يادگيري با گزارش‌دهي خطاها افزايش مي‌يابد و منجر به تغييراتي در فرايندهاي بيمارستاني و بهبود نتايج سلامت مي‌شود. اين مطالعه به بررسي موانع گزارش‌دهي خطاهاي پزشكي از ديدگاه پرستاران سه بيمارستان منتخب شهر اهواز مي‌پردازد.مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر يك پژوهش توصيفي تحليلي است. جامعه آماري شامل تمامي پرستاران شاغل در بيمارستان آموزشي درماني گلستان، بيمارستان اميرالمؤمنين و بيمارستان آريا بودند. حجم نمونه كل با كمك جدول مورگان 256 پرستار محاسبه شد كه به تفكيك از سه بيمارستان به ترتيب 136، 79 و 41 پرستار انتخاب شدند. داده‌ها با كمك پرسش‌نامه موانع گزارش‌دهي خطاهاي پزشكي آندرسون جمع‌آوري شد. داده‌هاي كمّي با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تحليل شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد عوامل قانوني (0.476±2.14) مهم‌ترين عامل مؤثر در عدم گزارش خطاهاي پزشكي هستند. ترس از مؤاخذه و بازخواست (85.9 درصد)، حجم زياد كار (92.5 درصد)، در معرض اتهام بودن فرد (93.8 درصد) و ايجاد كار اضافي براي فرد (87.4 درصد) به ترتيب مهم‌ترين عوامل قانوني، فرهنگي و سازماني، مقررات نظارتي و مالي بودند. پرستاران بيمارستان‌هاي دولتي گلستان و اميرالمؤمنين، عوامل قانوني و پرستاران بيمارستان خصوصي آريا، عوامل مالي را مهم‌ترين عوامل مؤثر در عدم گزارش خطاهاي پزشكي بيان كردند. نتايج نشان داد بين عوامل گزارش‌دهي خطاهاي پزشكي و متغيرهاي سن، سابقه كاري و ميزان اضافه‌كاري رابطه معناداري وجود دارد.نتيجه‌گيري: ارتباط مؤثر و حمايت كافي مديران از پرستاران در كنار وجود سيستم ثبت گزارش خطاي كارآمد و استفاده مؤثر از گزارش‌هاي به‌دست‌آمده در افزايش گزارش خطاهاي پزشكي مؤثر است.