بررسي تأثير بافت هاي مختلف خاك بر خصوصيات مورفولوژيكي و ميزان اسانس گياه دارويي به‌‌ليمو (Lippia citriodora)

اين پژوهش با هدف بررسي اثر بافت‌هاي مختلف خاك بر روي رشد و ميزان اسانس گياه دارويي به‌ ليمو به منظور انتخاب بهترين نوع بافت خاك جهت پرورش و اسانس گيري در شرايط گلخانه در سال زراعي 1397-1398 انجام شده است. بدين منظور آزمايش در قالب طرح بلوك هاي كاملا تصادفي و در سه تكرار به اجرا در آمد. تيمارهاي مورد آزمايش شامل چهار نوع بافت خاك لومي، شني لومي، شني، لوم رسي سيلتي بودند. نتايج نشان داد كه تأثير نوع خاك بر ميزان اسانس گياه به ليمو در سطح يك هزارم (P≤0.001)؛ بر ارتفاع گياه و حجم ريشه در سطح يك درصد (P≤0.01) و در سطح پنج درصد هم بر ضخامت ساقه، تعداد برگ هر بوته و وزن خشك برگ اثرات  معناداري از خود نشان داده است (P≤0.05). نتايج ضرايب همبستگي پيرسون نشان داد ارتباط مثبت و  معناداري بين بافت هاي مختلف خاك و صفات اندازه گيري شده وجود دارد؛ بالاترين همبستگي مربوط به طول ريشه و سطح برگ به ترتيب با ضريب 0/89 و 0/80 مشاهده شد (P≤0.01). نتايج مقايسۀ ميانگين ها براي بررسي تأثير بافت خاك بر درصد اسانس گياه دارويي به ‌‌ليمو نشان داد كه، در بافت لوم رسي سيلتي بيش ترين درصد اسانس وجود دارد و كم ترين آن مربوط به بافت خاك شني است. با توجه به نتايج بدست آمده گياه به‌ ليمو براي رشد و نمو از نظر مواد غذايي مورد نياز در حد متوسط است. از آن جايي كه مقدار برگ توليدي گياه به ليمو در خاك لومي و لومي شني از ساير بافت ها بيشتر گزارش شد؛ بنابراين، بافت لومي و لومي شني جهت كشت گياه دارويي به ‌‌ليمو به منظور رسيدن به بهترين نتيجه توصيه مي گردد.