تأثير آموزش هوش اخلاقي بر سرمايه روان‌شناختي، سرمايه اجتماعي و نوع‌دوستي دانشجومعلمان پسر دانشگاه فرهنگيان

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش هوش اخلاقي بر سرمايه روان‌شناختي، سرمايه اجتماعي و نوع‌دوستي دانشجومعلمان پسر دانشگاه فرهنگيان بود. روش پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجومعلمان پسر مشغول به تحصيل دانشگاه فرهنگيان اهواز در سال تحصيلي 97-1396 بود؛ كه با روش نمونه گيري تصادفي ساده تعداد 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل(20 نفر گروه آزمايش و 20 نفر گروه كنترل) جايگزين شدند. مداخله آموزشي هوش اخلاقي براي گروه آزمايش اجرا شد، در حالي كه گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد. پس از اتمام جلسات، پس آزمون روي دو گروه انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌هاي سرمايه روان‌شناختي لوتانز (2007)، سرمايه اجتماعي دلاويز (1387) و گرايش‌هاي اجتماعي مطلوب كارلو و همكاران (2003)، كه به ترتيب پايايي آن ها 0/87، 0/88 و 0/89 بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره استفاده شد. پيش از آموزش، بين ميانگين‌ نمرات سرمايه روان‌شناختي، سرمايه اجتماعي و نوع‌دوستي گروه هاي آزمايش و كنترل، تفاوت معناداري مشاهده نشد. پس از آموزش بين ميانگين‌ دو گروه در متغيرهاي فوق، تفاوت معناداري ملاحظه شد؛ به گونه اي كه ميانگين نمرات اين متغيرها در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل افزايش يافته بود. بنابراين، مي توان گفت كه آموزش هوش اخلاقي موجب افزايش سرمايه روان‌شناختي، سرمايه اجتماعي و نوع‌دوستي مي شود.