طراحي الگوي مشغوليت تحصيلي: اعتباريابي به روش تركيبي

هدف پژوهش حاضر طراحي و اعتباريابي الگوي مشغوليت تحصيلي با رويكرد تركيبي (كيفي-كمي) است. در بخش كيفي، از راهبرد نظريۀ داده‌بنياد كلاسيك استفاده شد، جامعه آماري پژوهش كارشناسان حوزۀ آموزش ‌و پرورش بودند. ابتدا نمونه 21 نفره از اين جامعۀ آماري با روش نمونه‌گيري نظري انتخاب شدند. داده‌ها با ابزار مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته جمع‌‌آوري‌ شد. يافته‌‌هاي پژوهش منجر‌ به طراحي الگوي عناصر مشغوليت تحصيلي شد. براي غربال مهم‌‌ترين شاخص‌‌هاي شناسايي‌‌شده، در بخش كمي از تكنيك دلفي فازي استفاده شد. جامعه آماري اين بخش خبرگان آموزش‌ و پرورش و روان‌شناسي بودند كه نمونه 18 نفره از آن به روش گلوله‌برفي گزينش شدند، در اين مرحله پرسشنامه‌اي بر پايه الگوي عناصر مشغوليت تحصيلي طراحي شد و خبرگان آن ‌را تكميل كردند و بدين گونه داده‌‌هاي بخش كمي به دست آمد و با رويكرد تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي تجزيه‌ و تحليل شد. نتايج هشت عامل مؤثر بر مشغوليت تحصيلي دانش‌آموزان را نشان داد كه به ترتيب، عبارت‌اند از انگيزۀ تحصيلي، تلاش و مسئوليت‌پذيري دانش‌آموز، اعتمادبه‌نفس دانش‌آموز، هدف و برنامه‌ريزي تحصيلي، خودنظم‌جويي تحصيلي، خودآگاهي، راهبردهاي مطالعه و يادگيري گروهي.