اثربخشي آموزش روش چندحسي فرنالد بر بهبود عملكرد مؤلفه هاي خواندن دانش آموزان نارساخوان

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش روش چندحسي فرنالد بر افزايش عملكرد مؤلفه هاي خواندن دانش آموزان نارساخوان بود. روش مطالعه از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل در نظر گرفته شد. جامعه ي آماري شامل كليه ي داﻧﺶآﻣﻮزان دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ ﭘﺎﻳﻪي اول تا چهارم اﺑﺘﺪاﻳﻲ با ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮاﻧﻲ شهرستان بابل بود. از بين جامعه ي هدف 44 داﻧﺶآﻣﻮز ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻧﺎرﺳﺎﺧﻮاﻧﻲ از مراكز ناتواني يادگيري بابل با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس بر اساس پرسشنامه ي خواندن و نارساخواني كرمي و مرادي به عنوان حجم نمونه انتخاب و در دو گروه آزمايش (22 نفر) و كنترل (22 نفر) به شيوه تصادفي گمارش شدند. در ابتدا هر دو گروه توسط پرسشنامه ي خواندن و نارساخواني كرمي و مرادي (1387) مورد ارزيابي قرار گرفتند. گروه آزمايش در 15 جلسه، دو بار در هفته به مدت 45 دقيقه آموزش روش چندحسي فرنالد را دريافت كردند. در پايان، هر دو گروه مجدداً مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس و نرم افزار SPSS-24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه آموزش روش چندحسي بر افزايش عملكرد مؤلفه هاي زنجيره كلمات و درك متن (در سطح 0.05 P) و مؤلفه هاي آزمون قافيه، حذف آواها، خواندن شبه‌كلمات، نشانه‌هاي حرف و نشانه‌هاي مقوله (در سطح 0.01 P) مؤثر است. در روش فرنالد دانش آموز در جريان يادگيري كلمات، حواس بينايي و شنوايي و جنبشي-لامسه اي خود را به كار ميگيرد و با كلمات براي ساختن جملات درگير ميشود، در نتيجه يادگيري و خواندن پربارتر ميگردد.