اثربخشي الگوي تدريس E5 بر كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان آهسته‌گام

هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي الگوي طراحي تدريسE5  (فعال‌سازي، اكتشاف، توضيح دادن، شرح و بسط و ارزشيابي) بر كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان پسر آهسته‌گام دوره ابتدايي بود. پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح گروه كنترل نابرابر بود. جامعه آماري اين پژوهش را تمامي دانش‌آموزان پسر آهسته‌گام خفيف شهر مشهد در نيمسال دوم تحصيلي 1401-1400 تشكيل مي‌دهند كه تعداد آن ها 650 نفر مي باشد و از بين اين افراد تعداد 34 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب و به صورت تصادفي در 2 گروه آزمايش (17 نفر) و گروه كنترل (17 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه (در طول 5 هفته) هر جلسه 30 دقيقه، درس علوم پايه پنجم ابتدايي را با الگوي تدريسE5  دريافت كردند. در اين پژوهش براي سنجش كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان از آزمون هاي برج لندن (TOL)، ويسكانسين (WCST)، استروپ (SCWT)، عملكرد پيوسته (CPT)، برو/ نرو (GNGT) و براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس چندمتغيره و نرم‌افزار SPSS-26 استفاده شد. با توجه به يافته‌هاي پژوهش مي‌توان چنين تبيين كرد كه الگوي طراحي تدريسE5  مي‌تواند بر كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان آهسته‌گام تأثير مثبت معنادار داشته باشد. در نهايت، مي توان مطرح نمود كه از اين الگوي تدريس مي‌توان در نظام آموزشي بهره برد.