رابطۀ بين توانايي تصويرسازي حركتي و ساختار بازنمايي ذهني در بازيكنان بسكتبال

زمينه: تصويرسازي حركتي از جمله وجوه شناختي تكليف است كه در بسياري از تكاليف به‌عنوان عاملي اثرگذار بر عملكرد بررسي مي‌شود. همچنين يكي ديگر از ابعاد شناختي تكاليف كه محققان عقيده دارند نقش مهمي در كنترل حركتي و اجراي تكليف دارد، بازنمايي ذهني است. هدف از اين تحقيق تعيين رابطۀ بين توانايي تصويرسازي حركتي و ساختار بازنمايي ذهني در تكليف پرتاب آزاد بسكتبال بود.روش پژوهش: روش اين پژوهش از نوع همبستگي بود و از روش نمونه‌گيري در دسترس استفاده شد. در اين  تحقيق از پرسشنامۀ تصويرسازي حركتي ويرايش‌شده و نرم‌افزار بازنمايي ذهني به‌عنوان ابزار استفاده شد. توانايي تصويرسازي حركتي 60 بسكتباليست زن اندازه‌گيري شد و 10 نفر با بالاترين توانايي تصويرسازي (ميانگين سني 3/16 و انحراف استاندارد 05/2) و 10 نفر با پايين‌ترين توانايي تصويرسازي (ميانگين سني 9/4±3/20) انتخاب شدند. سپس با استفاده از نرم‌افزار بازنمايي ذهني، ساختار بازنمايي ذهني آنها اندازه‌گيري شد. رابطۀ بين توانايي تصويرسازي ذهني و بازنمايي ذهني با استفاده از تحليل همبستگي تحليل شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه گروه با توانايي تصويرسازي بالا بازنمايي ذهني ساختاريافته‌تري دارد و اين ساختار مشابهت بيشتري با ساختار بازنمايي ذهني معيار دارد. همچنين نتايج نشان داد كه بين نمرات تصويرسازي و ساختار بازنمايي ذهني در هر دو گروه رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد.نتيجه‌گيري: اين يافته‌ها با استفاده از ديدگاه ادراكي شناختي توجيه شدند. همچنين اين نتايج به‌عنوان شاهدي براي فرايند بالا به پايين تصويرسازي در نظر گرفته شدند. دستيابي به اين نتيجه، حاكي از اين است كه تمرين مهارت‌هاي روان‌شناختي همگام با مهارت‌هاي تكنيكي، سهم بسيار مهمي در موفقيت ورزشي ورزشكاران خواهد داشت.