مكان‌يابي محل‌هاي مناسب تغذيه مصنوعي آبخوان دشت شريف آباد قم با تأكيد بر ويژگي‌هاي هيدروژئومرفولوژيكي منطقه

در اين پژوهش جهت تغذيه سفره‌هاي آب زيرزميني، ده لايه هيدروژئومرفولوژيكي - اقليمي مؤثر در مكان يابي در سطح سفره شامل زمين شناسي، ژئومورفولوژي، بافت خاك، كاربري اراضي و پوشش زمين، شيب، ارتفاع رواناب، تراكم زهكشي، تراكم خطواره، عمق آب زيرزميني بعد از دوره بارش (تغذيه) و فاصله از چاه هاي بهره برداري استفاده شده است. با توجه به تاثير هر يك از اين لايه ها در انتخاب بهترين محل مناسب جهت تغذيه مصنوعي، به هر معيار امتيازي بين 1 تا 4 (به ترتيب كمترين و بيشترين تاثير) داده شده و طبقه بندي گرديد. سپس به منظور ارزيابي صحت لايه مكان هاي مناسب تغذيه مصنوعي، ضريب همبستگي اين لايه با لايه تغييرات هدايت الكتريكي آب زيرزميني در سطح آبخوان محاسبه شد. نتايج نشان داد كه همبستگي لايه سطوح مناسب تغذيه و هدايت الكتريكي آب زيرزميني برابر با 0.635- مي‌باشد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه 11 درصد از مساحت سطح سفره جزء اراضي كاملا مناسب و 30 درصد اراضي مناسب جهت تغذيه مصنوعي در دشت شريف آباد حائز اهميت مي‌باشد. اين مكان‌ها منطبق بر محيط مخروط افكنه‌اي، دارا بودن خاك درشت دانه از نوع ماسه، شن، لوم، پايين بودن شديد سطح آب زيرزميني و دارا بودن شيب سطحي (كمتر از 5%) موقعيت خوبي جهت تغذيه آبخوان ايجاد نموده است. براساس ويژگي‌هاي هيدروژئومرفولوژيكي منطقه مورد مطالعه، روش تلفيقي تغذيه مستقيم سطحي (روش حوضچه‌هاي تغذيه) و زيرزميني (روش گودال يا چاه) در نزديكي خط گسل شريف آباد براي تغذيه منابع آب زيرزميني مي‌تواند پيشنهاد شود. نتايج اين تحقيق مي‌تواند براي ساير سفره هاي اطراف درياچه نمك نيز مورد استفاده قرار گيرد.