پتروگرافي و ژئوشيمي سرپانتينيت‌هاي افيوليت گيسيان سيلوانا – جنوب اروميه؛ ارتباط با فرورانش نئوتتيس در مرز شمال‌غربي ايران

يكي از اجزاء افيوليت گيسيان سيلوانا در جنوب اروميه (نزديكي مرز ايران با تركيه و عراق) و در ادامه سوچر نئوتتيس در شمال غرب ايران، سرپانتينيت ها هستند كه با دارا بودن فازهاي ليزارديت/كريزوتيل و مگنتيت به عنوان كاني اصلي و اسپينل كروميتي، اليوين و پيروكسن ها به صورت فرعي و با ظاهر سبز و لمس صابوني شناخته مي شوند. ريزساختارهاي متنوعي از قبيل شبكه اي، غربالي، رشته اي، چشمي و ساعت شني در آنها شناسايي شد. براساس ژئوشيمي سنگ كل و با استفاده از نمودارها و نسبت هاي بين اكسيد عناصر اصلي و جزئي، تعلق اين سنگ ها به نوع سرپانتينيت هاي فرورانده شده معلوم شد. همچنين باروري مجدد اين سنگ ها به واسطه تبادل سنگ/سيال در كانال فرورانشي با غني شدگي شديد از عناصر متحرك در سيال (FME) نظير Pb، U، As، Ba، Li، Sr اثبات شد. با توجه به عدم مشاهده آنتي گوريت در اين سنگ ها ممكن است عمق فروراندگي تختال نئوتتيس در اين بخش از ايران به دليل پرشيب بودن صفحه فرورانشي، كمتر از 50 كيلومتر بوده باشد