ارزيابي تنوع ژنتيكي صفات اگرومورفولوژيك در توده‌هاي فلفل بومي ايران (Capsicum annuum L.)

مطالعه تنوع ژنتيكي از گام‌هاي مهم در طرح‌ريزي برنامه‌هاي به‌نژادي گياهان زراعي مي‌باشد. طبق نظر محققان متنوع بودن جمعيت تحت گزينش حصول نتايج مطلوب در برنامه‌هاي به‌نژادي را تضمين مي‌كند و در اين راستا استفاده از ظرفيت توده‌هاي محلي، پيشبرد اهداف اصلاحي را بسيار كارآمد مي‌سازد. لذا هدف از اجراي اين پژوهش بررسي صفات اگرومرفولوژيك 30  توده فلفل ايراني جهت شناسايي پتانسيل به‌نژادي توده‌هاي بومي و زمينه‌سازي در جهت توليد ارقام هيبريد و استفاده به‌نژادگران بود. آزمايش در قالب طرح كامل تصادفي در پنج تكرار به‌صورت گلداني در محل گلخانه تحقيقاتي دانشگاه اروميه طي سال 1396-1395 اجرا گرديد. نتايج اختلاف آماري معني‌داري را بين توده‌ها براي كل صفات مورد بررسي نشان داد. بالاترين ضريب تنوع فنوتيپي را وزن تك ميوه (88.36) و بالاترين ضريب تنوع ژنوتيپي را نيز وزن تك ميوه (83.63) داشت. صفات وزن گوشت ميوه و عملكرد ميوه (0.950) داراي بالاترين ضريب همبستگي مثبت و معني‌دار و صفات وزن تك ميوه و تعداد ميوه (0.558) نيز داراي بالاترين ضريب همبستگي منفي و معني‌دار بودند. طبق نتايج تجزيه خوشه‌اي توده‌هاي مورد مطالعه در پنج خوشه تقسيم‌بندي شدند. توده‌هاي تبريز واقع در خوشه اول و قره‌باغ اروميه واقع در خوشه چهارم از لحاظ صفت تعداد ميوه نسبت به ساير توده‌ها برتري داشتند. توده‌هاي باش‌قلعه اروميه، نخجوان اروميه و كشتيبان اروميه در يك خوشه قرار گرفتند و نسبت به ساير توده‌هاي مورد مطالعه از لحاظ اكثر صفات برتري داشته و عملكرد ميوه بيشتري داشتند. لذا مي‌توان از اين توده‌ها به‌عنوان يكي از والدين برتر در تلاقي با ساير توده‌ها جهت ايجاد تركيبات مطلوب ژنتيكي بهره‌مند شد.