پاسخ برنج و علف‌هاي هرز به پيش‌تيمار بذر تحت مديريت‌هاي متفاوت علف‌هاي هرز در كشت مستقيم

به‌منظور ارزيابي تاثير پيش‌تيمار بذر و مديريت علف هاي هرز بر عملكرد و اجزاي عملكرد گياه برنج، تراكم و زيست‌توده ي علف‌هاي هرز در كشت مستقيم، پژوهشي مزرعه‌اي در سال 1397 در شهرستان نكا اجرا گرديد. آزمايش به‌صورت فاكتوريل دو عاملي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تكرار انجام شد. پيش‌تيمار بذر در چهار سطح 1- بدون پيش‌تيمار، 2- هيدروپرايمينگ، 3- استفاده از كود حاوي مواد هيوميكي (10 گرم در 1.5 ليتر آب) و 4- استفاده از كود حاوي هورمون اكسين مايع (1.5 سي سي در 1.5 ليتر آب) و همچنين، مديريت علف هاي هرز در پنج سطح 1- عدم وجين، 2- مصرف علف كش كانسيل اكتيو (15 گرم در 20 ليتر آب)، 3- دوبار وجين (يك ماه پس از كاشت و پيش از خوشه دهي)، 4- مصرف علف كش كانسيل اكتيو (15 گرم در 20 ليتر آب كه حدود يك ماه پس از كاشت اعمال شد) + وجين (يك ماه و نيم پس از كاشت) و 5- وجين كامل (وجين تمامي علف هاي هرز موجود در طي دوره ي رشد)  بودند. بر اساس نتايج به‌دست آمده، با اعمال پيش‌تيمار بذر با اسيدهيوميك بيشترين ارتفاع بوته، طول خوشه و تعداد بوته در متر مربع به دست آمد و با انجام وجين كامل علف هرز بيشترين ارتفاع بوته، پنجه ي بارور، پنجه ي كل و طول خوشه حاصل شد. هم چنين با اعمال پيش‌تيمار بذر با اسيدهيوميك به همراه وجين كامل علف هرز، بيشترين تعداد دانه ي پر در خوشه 80 عدد، تعداد كل دانه در خوشه‌ 90 عدد، وزن هزار دانه 23.47 گرم، عملكرد دانه 2327 كيلوگرم در هكتار و عملكرد بيولوژيك 11220 كيلوگرم در هكتار مشاهده شد. بر اساس نتايج كمترين تراكم و زيست‎توده علف‌هاي هرز با كاربرد پيش‌تيمار بذر با اسيدهيوميك و با مصرف علف‌كش كانسيل‌اكتيو + وجين حاصل شد كه تفاوت معني‌داري با تيمارهاي پيش‌تيمار با اسيدهيوميك به‌همراه دوبار وجين و نيز پيش‌تيمار با اكسين همراه با علف‌كش + وجين و دوبار وجين نداشت. درمجموع، يافته‌هاي اين پژوهش حاكي از تاثير پيش‌تيمار بذر برنج بخصوص اسيدهيوميك و اكسين به همراه علف‌كش كانسيل‌اكتيو + وجين و يا دوبار وجين علف هاي هرز بر كاهش تراكم و زيست توده علف‌هاي هرز و هم چنين افزايش عملكرد و اجزاي عملكرد برنج در كشت مستقيم مي‌باشد.