طراحي و تحليل حساسيت يك مدار عملياتي براي كاربردهاي پايش زمين در نبود امكان تزريق به مدار خورشيدآهنگ

در اين مقاله به بررسي ، طراحي و تحليل حساسيت يك مدار عملياتي براي ماموريت‌هاي پايش زمين در مدار غير خورشيدآهنگ پرداخته شده است. مدارهاي خورشيدآهنگ گزينه اصلي استقرار ماهواره‌هاي پايش زمين هستند، اما در نبود امكان دستيابي به چنين مدارهايي گزينه‌‌هاي ديگري نيز قابل بررسي هستند كه شامل مدارهاي چند خورشيدآهنگ با قابليت تكرار رد زميني مي‌شوند. در اينجا با توجه به ارتفاع و شيب مداري دردسترس، مجموعه‌اي از اين نوع مدارها با درنظر گرفتن ماموريت تعريف شده طراحي مي شوند. به اين منظور با تشكيل يك مسئله جستجو مقيد، و با درنظر گرفتن قيدهاي مربوط به ويژگي چند خورشيدآهنگي و تكرارشوندگي رد زميني، به جستجوي مشخصه‌هاي مداري پرداخته شده است. در ادامه با هدف شناسايي محدوده مجاز در خطاي تزريق مداري تحليل حساسيت ويژگي‌هاي اين مدارها نسبت به عدم‌قطعيت‌هاي دقت تزريق طي مطالعه موردي مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است.