طراحي مسير بازگشت به جو با استفاده از الگوريتم بهينه‌سازي ارتقا يافته برمبناي تلفيق هدايت كلاسيك و بهينه‌سازي بردار شتاب

طراحي مسير بهينه يكي از راهكارهاي مورد استفاده براي هدايت فضاپيما‌هاي بازگشتي به جو است. در اين رويكرد بسياري از قيود و محدوديت‌هاي مسئله قابل بررسي است بدون اينكه مسئله‌ي زمان و حجم محاسبات محدوديتي را ايجاد نمايد. در طراحي مسير بهينه قيود گوناگوني قابل اعمال مي‌باشند كه با حذف و اضافه نمودن آن‌ها عملكرد بهينه‌ساز قابل ارتقا است تاجايي كه مي‌توان آن ‌را به عنوان كانديد روش هم‌زمان معرفي نمود. از آنجاييكه اكثر روش‌هاي بهينه‌سازي نيازمند حدس اوليه‌ هستند، در اين تحقيق با استفاده از مديريت حدس‌اوليه، نسبت به كاهش قيود در مسئله بهينه‌سازي و انتقال آن‌ها به فاز مربوطه به حدس اوليه اقدام شده است. لذا قيودي مانند خطا و زاويه برخورد از طريق به كارگيري روش‌هاي هدايت كلاسيك مديريت شده و سپس خروجي اين روش‌ها به عنوان حدس اوليه به بهينه‌ساز ارائه مي‌شود. نتايج در قالب شبيه‌سازي شش‌درجه آزادي صحه گذاري شده و نشان‌دهنده‌ ارتقاي دقت و كاهش زمان محاسبات بهينه است.